Ο οικισμός συναντάται από το 1600 και έφτασε στη μεγάλη του ακμή στις αρχές του 20ου αι.

Το όνομα Υστέρνια (και όχι Ιστέρνια πλέον) προήλθε μάλλον από τη θέση του, αφού στο παρελθόν ήταν το τελευταίο χωριό στο οποίο κατέληγε ο αμαξωτός δρόμος. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, οφείλεται στον μεγάλο αριθμό στερνών του χωριού.

Υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα μαρμαροτεχνίας και ανέδειξαν αξιόλογους γλύπτες όπως οι Α.Σώχος, Λ.Σώχος, Λ. Λαµέρας, Ι. και Φρ. Μαλακατέ και οι αδελφοί Φυτάλη.

Η βόλτα σας στο χωριό και η επίσκεψη στο Μουσείο Υστερνιωτών Καλλιτεχνών θα σας πείσει για τη μεγάλη παράδοση των κατοίκων του χωριού στην τέχνη του μαρμάρου. Η μαρμάρινη πλατεία Γλύνη (1927), το παλιό δημοτικό σχολείο (1931) οι ναοί της Αγίας Παρασκευής (1892), της Αγίας Τριάδας (1816) και της Αγίας Άννας αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα.

Βόρεια του χωριού, στην τοποθεσία των Μύλων, θα συναντήσετε συστάδα εξαιρετικών ανεμόμυλων του 19ου αι., που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα μνημεία, καθώς και το ναό του Αγίου Αθανασίου, από τους παλαιότερους στο νησί.

Στην ευρύτερη περιοχή των Υστερνίων, βρίσκεται η Μονή Καταπολιανής και ο ναός της Δεύτερης Εύρεσης (στο σημείο αυτό βρέθηκε η ιερή εικόνα της Ευαγγελιστρίας Τήνου μετά την κλοπή της).

Η περιήγησή σας στα Υστέρνια θα πρέπει να συμπεριλάβει και τον Όρμο Υστερνίων στον οποίο οδηγεί δρόμος που ξεκινάει από το χωριό.

свернуть