Памяти Штефана Великого
In memoria lui Stefan cel Mare / Памяти Штефана Великого
Сте́фан III Вели́кий (также Ште́фан Вели́кий и Свято́й, молд. и рум. Ștefan cel Mare și Sfânt; 1429[1] — 2 июля 1504) — господарь, один из самых видных правителей Молдавского княжества.
Ștefan al III-lea (n. 1438-1439, Borzești - d. 2 iulie 1504, Suceava), supranumit Ștefan cel Mare sau, după canonizarea sa de către Biserica Ortodoxă , Ștefan cel Mare și Sfânt, a fost domnul Moldovei între anii 1457 și 1504. A fost fiul lui Bogdan al II-lea, domnind timp de 47 de ani, cea mai lungă domnie din epoca medievală din Țările Române.
Ștefan cel Mare este considerat o personalitate marcantă a istoriei, înzestrată cu mari calități de om de stat, diplomat și conducător militar. Aceste calități i-au permis să treacă cu bine peste momentele de criză majoră, generate fie de intervențiile militare ale statelor vecine fie de încercări, din interior sau sprijinite din exteriorul țării, de îndepărtare a sa de la domnie. În timpul domniei sale Moldova atinge apogeul dezvoltării sale statale, cunoscând o perioadă îndelungată de stabilitate internă, prosperitate economică și liniște socială.
Pe plan intern și-a bazat regimul pe o nouă clasă conducătoare formată din oameni proveniți preponderent din mica boierime, ridicați la demnități pe baza meritelor militare, loialității față de domn sau a înrudirii apropiate cu acesta. De asemenea a sprijinit foarte mult dezvoltarea răzeșimii prin împroprietăriri colective ale obștilor de răzeși, în special în urma războaielor și bătăliilor purtate, fapt care i-a asigurat loialitatea acestei clase, liniștea socială în țară și forța umană pentru a avea o armată de masă -„oastea cea mare”.
Правил страной в течение 47 лет. На протяжении всего этого срока боролся за независимость Молдавского княжества, для чего проводил политику укрепления центральной власти, подавлял боярскую оппозицию. Успешно противостоял более сильным соперникам — Османской империи, Польше, Венгрии. Благодаря талантам Стефана Великого как полководца, дипломата и политика, Молдавское княжество смогло не только сохранять независимость, но и стало значительной политической силой в Восточной Европе. Был союзником господаря Валахии Влада Цепеша.
Укрепление страны
Вступив на престол, новый господарь занялся укреплением страны. Он предложил боярам, покинувшим страну, вернуться, обещав возвратить утраченную землю и привилегии. Он совершил несколько военных походов в Польшу. Грозя занять спорные территории, он вынудил Польшу заключить мирный договор. Стефан продолжил выплачивать дань туркам, занявшись внутренними проблемами княжества.
Затем он ограничил влияние бояр и стал выкупать у них земли. С теми из них, кто проявлял недовольство, он поступал сурово. Так, известен случай, когда были казнены 40 бояр (20 «великих» и 20 «малых»)[5]. Крестьяне получили статус «вольных», что повлияло на усиление армии, так как крепостные не имели права служить в армии. Армия при Стефане была значительно улучшена и преобразована. Господарь и тут ограничил власть бояр, сделав так, что костяк армии подчинялся непосредственно ему[4]. Были созданы артиллерийские части из иностранных наёмников. Было построено множество новых крепостей и укреплены уже существовавшие[4].
Письменные источники свидетельствуют о развитии земледелия, животноводства, виноградарства и пчеловодства. В господарских грамотах и торговых привилегиях часто упоминаются продукты рыболовства. Увеличение объёма земледельческой продукции требовало создания условий для реализации излишков. В городах Молдавского княжества были организованы торги, привлекавшие иностранных купцов. Были возрождены великие торговые пути, что привело к экономическому подъёму и расцвету городов. Развивалась транзитная торговля, приносившая выгоду стране посредством взимания таможенных сборов и платы за проезд по некоторым дорогам. Во времена Стефана развивались и ремёсла. Были распространены добыча и обработка металла, оружейное дело, гончарство, ткачество и др. Господарские грамоты свидетельствуют о добыче в стране различных руд. Большинство соляных копей находилось в предгорных зонах по течениям рек Молдова, Бистрица, по верхнему течению Прута.
Стефан Великий проводил жёсткую финансовую политику. Он выпустил две серии монет: гроши (грошь) и полугроши (жумэтате де грошь), которые чеканились на монетном дворе в Сучаве в 1457—1476 и 1480—1504 гг. из серебра высокой пробы.
Согласно найденным венецианским документам, во времена Стефана Великого молдавский флот присутствовал в Средиземном море и плавал в Венецию и Геную[6].
Stefan cel Mare - Штефан Чел Маре
Теги
In memoria lui Stefan cel MareПамяти Штефана ВеликогоStefan cel Mareштефан чел мареГосподарь Молдавского княжестваȘtefan al III-leaȘtefan cel Mare și SfântMoldovaistoria moldovei stefan cel marePrince of Moldaviaistoria moldoveiMoldova după Ștefan cel MarePolitica internă a lui Stean cel MareBiografie a lui Stefan cel MarePolitica externă a lui Stefan cel MareLista bătăliilor lui Ștefan cel MaremoldovaШтефан Чел Маре