SEKRETY KAPLICY SYKSTYŃSKIEJ
Ten krótki dokument filmowy próbuje opowiedzieć o fenomenie malowideł Michała Anioła w Kaplicy Sykstyńskiej – o freskach na sklepieniu malowanych w latach 1508-1512 i wielkiej scenie Sądu Ostatecznego wykonanej w latach 1536-1541. Artysta, który czuł się przede wszystkim rzeźbiarzem wykonał swe dzieło pomimo wielu trudności; malując scenę Potopu był bliski rozpaczy, zaś wykonując scenę sądu na ścianie ołtarzowej otarł się o śmierć, gdyż spadł z rusztowania i złamał nogę, której nie pozwalał leczyć. W filmie zawarta jest hipoteza, że Michał Anioł w scenie starcia Dawida z Goliatem zidentyfikował się z tym pierwszym, nadając młodemu Dawidowi swoje idealizowane rysy. Triumf Dawida to symboliczna scena zwycięstwa artysty nad trudami malowania sklepienia. Czy w scenie Stworzenia Adama genialny malarz ukazał zarys mózgu, czy w scenie Sądu Ostatecznego jest odbicie heliocentrycznej teorii Mikołaja Kopernika mówiącej o Słońcu w centrum, tak jak w centrum fresku, w wirze kosmicznym widnieje Chrystus-Sędzia jako Słońce Sprawiedliwości? Ta krótka opowieść przywołuje też imię papieża Jana Pawła II, za którego czasów freski Michała Anioła poddano gruntownej konserwacji. Papież ten dokonał też interesujących interpretacji fresków Sykstyny. I jeszcze kwestia nagich postaci w tej „wielkiej szkatule sztuki”. Condivi, uczeń i biograf Michała Anioła tak o tym pisze: „Lubował się on w piękności ciała, jako ten, co zna je wyśmienicie; do tego stopnia ją kochał, że dało to powód ludziom zmysłowym, którzy nie rozumieją innej miłości piękna jak tylko lubieżną i nieprzystojną, myśleć i mówić o nim złośliwie”.

свернуть