Να με προσέχεις μην ξεφεύγω απο το όριο
Μεσα στα λασπονερα κάτω απο την βροχή
Να τρέχω παντα κυνηγώντας το κόκαλο
Σαν το αδέσποτο που ψάχνει τροφή
Και περνώ φορα να περασω το εμπόδιο
Και όλο ξεχνώ πως δεν μου μένει αντοχή
Μου έχει στραβώσει το σαγόνι απο το ασοδυο
Στον σκουπιδότοπο δεν βρίσκω ηθική
Γρυλίζω για να προστατεψω τον χώρο μου
Ποτε κανένας να μην τον υπερβεί
Χωρίς αγέλη κατω απο το σελινοφωτο
Χωρις αγαπη στην στεγνή μου ψυχή
Και εχω περασει μια για πάντα το οριο
Μεσα στον λαβύρινθο που εχω χαθει
Δεν ξεχωριζω την αλήθεια απο το όνειρο
Παλμό δεν βρίσκω σε καμία εκδοχή
Το τέλος βλεπω φυσικό και επόμενο
Μα δεν γουστάρω να το δουμε μαζι
Για αυτο σου στέλνω ενα γράμμα ανώνυμο
Στα χαρακώματα να έρθεις να με βρεις
