Είναι γνωστό ότι ο Γκάλης κατάφερε να παραμείνει αποτελεσματικός μέχρι το τέλος της καριέρας του. Ακόμα και στα μέσα της δεκαετίας του '90, σε ηλικία 36-37 ετών, αν και το μπάσκετ είχε ήδη προσανατολιστεί σε πιο αμυντικογενείς λογικές (κυρίως λόγω της επιτυχίας της Λιμόζ του Μάλκοβιτς), συνέχισε να σκοράρει και να πασάρει κατά βούληση, στηριζόμενος πρωτίστως στην εξαιρετική του φυσική κατάσταση, αλλά και στην τεράστια εμπειρία του.

Ωστόσο, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό του σκληροτράχηλου Γιώργου Σιγάλα, τότε καλύτερου αμυντικού στην Ευρώπη, του Παναγιώτη Φασούλα και του αυστηρού Γιάννη Ιωαννίδη, πρώην προπονητή του στον Άρη, αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες.

Ο Γκάλης ήταν παραδοσιακά πιο ογκώδης και πιο γυμνασμένος από τους προσωπικούς του αντιπάλους. Ήταν άριστος χειριστής της μπάλας και μπορούσε, παίζοντας με πλάτη, να παρασέρνει προς το καλάθι τους αμυντικούς που τον αναλάμβαναν.

Ο Σιγάλας ήταν ειδική περίπτωση. Η φυσική του κατάσταση ήταν αξεπέραστη, Η σωματοδομή του ατσάλινη (εξού και το παρατσούκλι Ράμπο). Το ύψος του αξιοπρόσεκτο (με την έννοια ότι ο Γκάλης είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν - με επιτυχία - ψηλότερους αντιπάλους). Αυτό που του έδινε πλεονέκτημα όμως, ήταν κυρίως η ταχύτητά του (σπάνια για σωματώδη παίκτη) και η επίμονη διάθεσή του για άμυνα.

Στα παιχνίδια που ο Γκάλης αντιμετώπισε το Γιώργο Σιγάλα, συμπεράσματα ασφαλή για το μεταξύ τους match up, δεν μπόρεσαν ποτέ να βγουν, λόγω της προχωρημένης ηλικίας του πρώτου. Ο Σιγάλας έπαιζε συνήθως ασφυκτικό overplay πάνω στον Γκάλη και κατά την προσφιλή συνήθεια του Ιωαννίδη, οδηγούσε τον αντίπαλό του στους ψηλούς του Ολυμπιακού, που είχε τότε στη διάθεσή του την ισχυρότερη αμυντική frontline σε όλη την Ευρώπη.

Δύσκολη αποστολή για κάθε αντίπαλο. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι όμως, ο Γκάλης έκανε κάποιους να σηκώσουν το φρύδι με απορία. Διανύοντας το 36ο έτος της ζωής του, πέτυχε 21 πόντους και μοίρασε 8 ασίστ.

Τίποτα δεν είχε αλλάξει στην τακτική του Ολυμπιακού σε σχέση τις προηγούμενες αναμετρήσεις. Απλώς ο Γκάλης βρέθηκε σε πολύ καλή κατάσταση.

Είναι εύλογες λοιπόν οι σκέψεις ότι στο πικ της καριέρας του, τότε που ο Νικ ήταν μονίμως σε εξωγήινα καλή κατάσταση, δεν θα είχε αντίπαλο, ακόμα κι αν αυτός ήταν η καλύτερη αμυντική ομάδα της Ευρώπης, ακόμα κι αν ήταν ένας από τους δυνατότερους αμυντικούς που είδε ποτέ το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Το παιχνίδι διεξήχθει στο γήπεδο της Γλυφάδας, το 1993 στο πλαίσιο του πρώτου γύρου της κανονικής περιόδου της Α1.

Ο Παναθηναϊκός επικράτησε του Ολυμπιακού με 66-60.

Ολόκληρος ο αγώνας στο παρακάτω link:
[ Ссылка ]

Ευχαριστώ το Θεόφιλο και το κανάλι NickGalis Archive φυσικά!

свернуть