Η απομόνωση, η θλίψη, ζουν σιωπηλα αναμεσα στα απομεινάρια της ντροπής. Ψυχές άδικα αφημένες στη ληθη. Το άλλοτε κολαστήριο σωμάτων και ψυχών στέκει ακόμα αγέρωχο να θυμίζει, τον αδυσώπητο σωματικό και ψυχικό πόνο των ασθενών, των αφανών ηρώων που αγκάλιασαν την νόσο τους και έκαναν οικογένεια τους την απομόνωση .
Ό, τι δεν καταγράφεται χάνεται, για πάντα.
Kαλωσήρθατε στο Κάνθαρο.

The isolation, the sadness, they live silently among the remnants of shame. The hell of body and soul is standing still in time, to remind the unbearable physical and mental pain of the patients,
the unsung heroes who embraced their disease and adopted isolation as family.
Everything that is not recorded is lost, forever.

Welcome to Kantharos.

свернуть