Edukacja zdalna spadła na nas wszystkich jak przysłowiowy grom z jasnego nieba. Jej skutki zarówno pozytywne i negatywne odczuwa każdy związany z tym systemem. Edukacja zdalna będąca, chociażby jakiś czas temu swojego rodzaju opcją, w tym momencie dla wielu jest koniecznością i codziennym „trudem” z jakim przyszło im się mierzyć.
Jednakże nie możemy zapominać o odbiorcach owych treści, głównych bohaterach - o uczniach, tych mniejszych i większych. Kolejne „nowe” pokolenia przez socjologów zostały nazwane literkami, i tak po baby boomers, przyszło pokolenie X, po nim pokolenie Y funkcjonujące obecnie jako najlepiej wykształcone, a następnie pokolenie Z- wchodzące dopiero na rynek pracy. Zaczyna wyłaniać się nowe pokolenie, które socjologowie nazywają „iGeneration”.
Niezależnie od wieku dziecka, bezpośrednio wspierają i asystują mu rodzice – często, sami pracując zdalnie. Edukacja zdalna wymusiła bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, potrzebę współpracy na linii nauczyciel – rodzic - uczeń. Wszystkie elementy wyżej wymienionego łańcucha są ze sobą ściśle powiązane. Gwarantem sukcesu procesu edukacji, prowadzonej w tej formie jest zgranie działań oraz wzajemna komunikacja i zaangażowanie każdej ze stron. Końcowy sukces, jest miarą wcześniejszych porażek.
Skoro tutaj jesteś, drogi rodzicu, to znaczy, że jesteś ogniwem łańcucha opisywanego powyżej. Pokażemy Ci w tym odcinku jak wspierać z perspektywy rodzica, edukacje zdalną dziecka.
Projekt finansowany ze środków m.st. Warszawy w ramach projektu: Nauczyciel w panice!
W nagraniu wykorzystano – zgodnie z art. 29 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - fragmenty materiałów:
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
www.womczest.edu.plnewwp-contentuploads202006metody-formy-i-techniki-pracy-zdalne.pdf
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
