برای دیدن «آرمیتا عباسی»، دختر بیست‌ساله‌‌ای که شکنجه و تجاوز به او در زندان آرمیتا را به یکی از مشهورترین معترضان «جنبش ژینا» تبدیل کرد، به آلمان رفتم. آرمیتا دو ماه پیش از مصاحبه‌ای که مستند آن را می‌بینید و گزارش‌ آن را می‌خوانید از ایران خارج شد و هفته پیش، یعنی ۲۳اکتبر۲۰۲۴ به مونیخ رسید؛ شهری که به خانه بسیاری از پناهنده‌های ایرانی تبدیل شده است.

روز اول آذر۱۴۰۲، شبکه خبری «سی‌ان‌ان»، گزارشی از شکنجه‌های جنسی ماموران جمهوری اسلامی به معترضان منتشر کرد. در این گزارش به نقل از یکی از پرسنل کادر درمان، به پرونده آزار جنسی آرمیتا توسط مامور اطلاعات سپاه هم اشاره شده بود. به گفته سی‌ان‌ان، این کارمند نظام جمهوری اسلامی از مقعد به آرمیتا تجاوز کرده و باعث خونریزی او شده بود.
از آرمیتا پرسیدم که آیا «آزار جنسی» که در گزارش‌ها درباره او آمده است، «تجاوز» بود؟ و آیا همان بازجویی بود که با او کل‌کل می‌کرد و تن به اعتراف‌هایی که او می‌خواست نمی‌داد؟
آرمیتا پاسخ داد: «ترجیح می‌دهم فقط بگویم که گزارش سی‌سی‌ان مبنی‌بر تجاوزی که اتفاق افتاده بود را به‌طور کامل تایید می‌کنم و اصلا نمی‌خواهم راجع‌به هیچ بخش آن صحبت کنم.»‌

پرسیدم: فشار روحی که به تو آمد چطور؟
دست‌های آرمیتا دور بدنش تنگ‌تر شد و چشم‌هایش به زمین بود. مکثی کرد و گفت: «سعی می‌کنم که فکر کنم هیچ‌وقت اتفاق نیفتاده.»

بغض، اشک، لرزش تن، لیوانی آب، خم شدن برای برداشتن دستمالی که اشک را پاک کند، یا شاید هم دور شدن از تصویر و تصور آن خشونت بی‌بدیل، پایانی بود برای پرسیدن از تجاوز جنسی توسط بازجو. بعدتر آرمیتا برایم گفت که تجاوز جنسی در توالت اتاق بازجویی اتفاق افتاد که هربار به آنجا می‌رفت، مرد یا زنی او را تحت‌نظر داشتند.
گفت‌وگو کامل «آیدا قجر» با «آرمیتا عباسی» را ببینید و بشنوید.

свернуть