Pirince giderken evdeki bulgurdan oluyoruz çoğu zaman. Bu asrın en büyük problemlerinden biri: mükemmelliyetçilik.. Allah’ın bizden beklemediği bir yükü omuzlarımıza alarak “mükemmel” olmaya çalışmaya gerek yok. Kendini geliştirmek istediğin nokta her ne ise, bunun için yapman gereken şey:
“elinden geleni yapmak”
Ve bu süreçte insan olduğunu unutmamak.. En iyisini yapamıyorsun diye, ortaya koyduğun “iyi” performansı göz ardı etmemek..
Hayatında bazı başarısızlıkların/günahların varsa, bu seni sıfır noktasında çekmiyor. En iyisini yapamadın diye yapabildiğin kısmını bütünüyle terk etmek zorunda değilsin. Hem bu hayatta bir “insan” olarak, neyimiz mükemmel ki zaten? 😌
Neyi yapamadığına değil, neyi yapabildiğine odaklanmalısın. Sabah namazına uyanamadığın sabahlar oluyorsa bunun mutlaka telafi yollarına bak ama sabah namaza kalkamadım diye geriye kalan 4 vakti görmezden gelme mesela..
Ya da akıcı bir şekilde yabancı dil öğrenmek istiyorsan, akıcı olmasa da konuşmaya devam etmekten vazgeçme.
İş hayatında istediğin başarıyı elde edemediysen, yine de elinden geleni yapmaya devam et.
Her gün sayfalarca Kuran/tefsir okuyamıyorsan da inandığın dinden uzak kalma, kendini geliştirmek adına az da olsa devamlı okumalar yap.
Tesettürü en güzel şekilde uygulayamıyorsan da bırakmak zorunda olmadığını bil ve her gün ufak ufak tesettürünü biraz daha iyileştirmeye odaklan.
Yani hayatında ulaşmak istediğin her ne varsa hedefe giden yolda her zaman %100 sonuç alamasan da yapabildiğin kısmının yanına kâr olduğunu sakın unutma :) Ve aciz kaldığını hissettiğin anlarda ellerini aç ve Allah’a yönel. Aradığın motivasyon ve kuvvet orada saklı.. Şeytanın en büyük taktiği, insanı başarısızlıklarına odaklayıp elinde olan başarıyı, ondan almaktır. Unutma: Allah gayretine bakıyor. %50.01 iyilik/başarı seviyesine gelebildiysen başarmışsın ✨
