Ο αρχαιολογικός χώρος των Μαλίων βρίσκεται 3χλμ ανατολικά των Μαλίων, δίπλα στον υδροβιότοπο του Ποταμού και πολύ κοντά στη θάλασσα. Εδώ υπήρξε μια σημαντική μινωική πόλη και το τρίτο μεγαλύτερο σε μέγεθος μινωικό ανάκτορο, μετά της Κνωσού και της Φαιστού. Σύμφωνα με τη μυθολογία, εδώ βασίλεψε ο Σαρπηδόνας, αδελφός του Μίνωα και γιος του Δία και της Ευρώπης. Τον Σαρπηδόνα εξεδίωξε ο αδερφός του, Μίνως, και στη συνέχεια βρήκε καταφύγιο στη Λυκία της Μικράς Ασίας.

Ως το 1880, η ύπαρξη της πόλης ήταν άγνωστη, όταν ο ιδιοκτήτης της περιοχής ανακάλυψε μερικά φύλλα χρυσού λίγα μέτρα δυτικά από το ανάκτορο. Το γεγονός αυτό στάθηκε αφορμή για να ανασκαφτεί ολόκληρη η περιοχή από χρυσοθήρες, παίρνοντας το όνομα Χρυσόλακκος. Το 1915 Ιωσήφ Χατζιδάκης ξεκίνησε τις ανασκαφές στο λιμάνι, ενώ το 1921 η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή συνέχισε τις εργασίες στο Χρυσόλακκο, όπου βρέθηκε το περίφημο χρυσό κόσμημα με τις μέλισσες, το οποίο θεωρείται ως το σπουδαιότερο εύρημα των Μαλίων, και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.

свернуть