Η «Βαρβάρα» του Παναγιώτη Τούντα υπήρξε ένα από τα πολλά θύματα της Δικτατορίας του 1936. Γιατί τότε είναι που αγρίεψε η λογοκρισία και έβαλε στο στόχαστρο ιδέες, βιβλία, μουσικές, ακόμα και τους ήχους της Ανατολής ή και τα καημένα τα όργανα: μπουζούκι, μπαγλαμά... Στη «Βαρβάρα» είχαν θεωρηθεί επιλήψιμοι οι στίχοι με τα «σόκιν» υπονοούμενα, που ίσως, λέει, να αναφέρονταν στη μια από τις δύο κόρες του Ιωάννη Μεταξά. Μετά την απαγόρευση, ο Πάνος Τούντας ξαναηχογράφησε το τραγούδι με τον Στελλάκη Περπινιάδη, αλλά και με τον Κώστα Ρούκουνα, βάζοντας στη θέση της Βαρβάρας που ξενυχτούσε στη Γλυφάδα την Μαρίκα τη δασκάλα, που από την τσιγκουνιά της έμενε άδεια η κοιλιά της. Όταν το 1983 αφιερώσαμε στον Τούντα μια από τις πρώτες εκπομπές της σειράς των «Παλιών μας φίλων», ζητήσαμε από τη «Ρεμπέτικη Κομπανία» να μάς δώσει σε επιλογή λίγο και από τις δύο εκδοχές. Δίπλα στον Μανώλη Δημητριανάκη και τους αδελφούς Κοντογιάννη, τον Γιώργο και τον Δημήτρη που ήταν τα τρία βασικά μέλη της παρέας, παίζουν ο Γιώργος Παπαδάκης ακορντεόν και ο Γιάννης Καρβέλης μπουζούκι. Φωτογραφία Ντίνος Κατσουρίδης, σκηνοθεσία Γιάννης Μπασίπαγλης.
