Kiła, znana też jako syfilis, to wcale nierzadka choroba zakaźna wywołana przez krętka bladego (Treponema pallidum).
Kiła jest na ogół przenoszona drogą płciową, choć zdarzają się też formy wrodzone. Objawy kiły zależą od stopnia rozwoju choroby, ale zestaw objawów jest naprawdę imponujący.
OBJAWY KIŁY
Choroba może mieć przebieg bezobjawowy, ale może również dawać objawy, które są widoczne na skórze.
Pierwszym z nich, który rozwija się zwykle po 3-4 tygodniach od zakażenia jest niebolesne owrzodzenie, które rozwija się w miejscu, gdzie krętki wniknęły. Ze względu na to, że dzieje się to podczas kontaktu płciowego, umiejscowienie takiego objawu pierwotnego dotyczy przede wszystkim zewnętrznych narządów płciowych, okolic odbytu bądź błon śluzowych jamy ustnej. Takie owrzodzenie nie wiąże się z żadnymi dolegliwościami, dodatkowo w przeciągu 2-3 tygodni samoistnie się goi. Jeżeli chora osoba nie zgłosi się w tym czasie do lekarza, to może mieć później poczucie, że sprawa się skończyła i nie ma już potrzeby szukania pomocy medycznej.
ROZWÓJ KIŁY
Mimo braku widocznych objawów nieleczona choroba rozwija się dalej i stopniowo może zajmować różne układy i narządy. W pierwszym roku choroby zajmuje przede wszystkim skórę. Pojawiają się na niej różnego rodzaju zmiany rozsiane – na tułowiu, kończynach, twarzy, podeszwach stóp lub na powierzchniach dłoniowych rąk. Zmiany dermatologiczne, które są obecne w przebiegu kiły, nie sprawiają pacjentom dolegliwości, nie swędzą, nie bolą i po jakimś czasie same ustępują. Powtarza się ten sam schemat, co w przypadku owrzodzenia pierwotnego, brak kontaktu z lekarzem powoduje, że choroba postępuje.
KIŁA UKŁADU NERWOWEGO
Czasami po kilkunastu lub kilkudziesięciu latach taka osoba z niezdiagnozowaną kiłą, która nie jest leczona, może trafić do psychiatry lub neurologa w związku z zajęciem ośrodkowego układu nerwowego. Ważne są więc badania profilaktyczne i to, żeby sprawdzić czy coś się nie dzieje, szczególnie, gdy zmienia się partnerów seksualnych, bo na kiłę można chorować bezobjawowo.
JAK ZDIAGNOZOWAĆ KIŁĘ?
Możliwość rozpoznania kiły istnieje również podczas badań przesiewowych, którym podlegają wszyscy krwiodawcy za każdym razem, kiedy oddają krew. Możemy ją również rozpoznać u ciężarnej kobiety, która jest dwukrotnie poddawana badaniu w kierunku kiły, na samym początku, kiedy stwierdza się ciążę i w 7-8 miesiącu. Takie badania chronią przed ryzykiem rozwoju kiły wrodzonej u dziecka.
LECZENIE KIŁY
Choroby przenoszone drogą płciową leczy się dość prosto. Istnieje możliwość wyleczenia nawet jednorazową dawką penicyliny o przedłużonym działaniu, jeżeli pacjent jest na etapie kiły wczesnej.
KIŁA WRODZONA
Kobieta ciężarna może zarazić dziecko przez łożysko jeszcze w życiu płodowym. Jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, która może zakończyć się śmiercią płodu. Kiła wrodzona może objawić się do drugiego roku życia, może tez trwać przez dłuższy czas w formie utajonej.
OBJAWY KIŁY WRODZONEJ
W nosie dziecka pojawia się płynna wydzielina, z czasem nos może się zdeformować. Zdeformowane są tez kości czołowe i szczękowe. Wczesnymi objawami kiły wrodzonej mogą być także: anemia, powiększona wątroba, żółtaczka, powiększone węzły chłonne, przykurcze nóg, blizny wokół ust i odbytu, wysypki. Nieleczona kiła wrodzona w ciągu dwóch lat może przybrać postać późną skutkująca uszkodzeniem słuchu, stawów, deformacją zębów, zapaleniem rogówki i zmianami w obrębie oka.
Źródło:
[ Ссылка ]
Copyright:
[ Ссылка ]
dr n.med. Iwona Rudnicka – Poradnia Specjalistyczna Chmielna Express, Klinika Dermatologii i Wenerologii WUM
