“Göğün altında, sonbaharda düşen bir kuş tüyünden büyük bir şey yoktur. Oysa tüyün düştüğü Tai Dağı küçüktür. Bebekken ölen bir çocuktan daha uzun yaşayan yok. Oysa Peng Tsu genç ölmüştür. Ben, evren ile birlikte var oldum. Bu noktada benimle her şey bir. Her şey bir ise konuşmak yersiz. Öte yandan ben, 'bir' diyebiliyorsam konuşma nasıl olmayabilir? Konuşma varsa biz hem bir'e hem de konuşmaya sahibiz. İki, bir daha üç.
