Ο Φρίελ εμπνέεται από το δοκίμιο του νευρολόγου Όλιβερ Σακς «Να βλέπεις και να μην βλέπεις» καθώς και από ένα αληθινό περιστατικό. Η Μόλλυ, μια ανεξάρτητη γυναίκα, τυφλή από δέκα μηνών, μοιάζει να ζει ευτυχισμένη μέσα στο σκοτάδι της − με φίλους, δουλειά κι έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Ο Φρανκ, ο άντρας της, είναι πεπεισμένος ότι εκείνη θα ολοκληρωθεί μόνον όταν πάψει να είναι τυφλή. Ο κύριος Ράις, ο χειρουργός, ελπίζει να ξαναβρεί τη χαμένη ιατρική του φήμη από μια επικείμενη επιτυχημένη επέμβαση. Μέσα από τρεις παράλληλους μονολόγους παρακολουθούμε την πορεία της Μόλλυ πριν και μετά την τυφλότητα. Οι ήρωες μιλούν με ειλικρίνεια και ωμότητα αλλά και με δόσεις χιούμορ, σαν να διαβάζουν σελίδες από τα προσωπικά τους ημερολόγια. Ίσως δεν ήταν τυφλή η Μόλλυ Σουήνυ − τυφλοί να ήταν οι άλλοι... [[ Ссылка ]]

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή, Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Καραδελόγλου, Μουσική: Κωστής Βοζίκης, Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου, Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Καραμανίδου, Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη

Παίζουν: Ιωάννα Δεμερτζίδου (Μόλλυ), Γιώργος Κολοβός (Κύριος Ράις), Βασίλης Χατζηδημητράκης (Φρανκ)

свернуть