Κυριακή 12 Φλεβάρη 2012. Επιλέχθηκε το συγκεκριμένο τραγούδι γιατί δεν είναι πια διαθέσιμο στο youtube. Κάτω από συνθήκες αγώνα, τα μανιφέστα και τα τραγούδια επανανοηματοδοτούνται:
"Η παράδοση από όλες τις πεθαμένες γενιές βαραίνει σαν εφιάλτης πάνω στα μυαλά των ζωντανών. Και ίσα ίσα όταν φαίνονται να ασχολούνται για να ανατρέψουν τους εαυτούς τους και τα πράγματα και να φτιάσουν κάτι που δεν υπήρχε ακόμα, σε τέτοιες ίσα ίσα εποχές επαναστατικής κρίσης, επικαλούνται με αγωνία τα πνεύματα του παρελθόντος στην υπηρεσία τους, δανείζονται τα ονόματά τους, τα πολεμικά τους συνθήματα, τις φορεσιές τους για να παρουσιάσουν με αυτή τη μεταμφίεση, που ο χρόνος την έκανε σεβάσμια, και με αυτή τη δανεισμένη γλώσσα την καινούρια σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας."
[ Ссылка ]
--
Τα vids είναι από εδώ: [ Ссылка ]
--
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Μανουέλ Ντουάρντε απ' το Πράσινο Ακρωτήρι
ίσως ποτέ και να μη δω το πρόσωπό σου
ωστόσο αν κρίνω απ' το αιμάτινο γραφτό σου
θα πρέπει να 'ναι γιομάτο από λιοπύρι
Ελμπέρτο Κόμπος Παναμέζε αδελφέ μου
ίσως ποτέ να μην ακούσω τη φωνή σου
ωστόσο ασίγαστη θε να 'ναι σαν τη γη σου
αν κρίνω απ' τα μηνύματα του ανέμου
Ναϊμ Ασχάμπ απ' τις όχθες του Ιορδάνη
ίσως ποτέ και να μη σφίξουμε το χέρι
ωστόσο δίπλα μου αγρυπνάει το ίδιο αστέρι
που δίπλα σου αγρυπνάει κι αυτό μου φτάνει
Απόψε σμίξαν τις καρδιές μας σ' έναν έστω
στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες
καθώς μας φώτιζαν το δρόμο οι σελίδες
απ' το κομμουνιστικό μας μανιφέστο
Ещё видео!