Adam Wesołowski – Silver Concerto na klawesyn, orkiestrę kameralną i dźwięki Zabytkowej Kopalni Srebra / Silver Concerto for harpsichord, string orchestra and sounds of the Historic Silver Mine (IV. Allegro con bravura)

Aleksandra Gajecka-Antosiewicz – klawesyn/harpsichord
Robert Kabara – dyrygent/conductor
Śląska Orkiestra Kameralna / The Silesian Chamber Orchestra
----
Zarejestrowano 15.11.2019 w Filharmonii Śląskiej im. H.M. Góreckiego
Recorded at The Henryk Mikołaj Górecki Silesian Philharmonic on 15th of November 2019

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca

Realizacja Sidus-Art

Subskrybuj kanał Filharmonii Śląskiej → [ Ссылка ]

----------------------
Silver Concerto to koncert industrialny na klawesyn, orkiestrę smyczkową i multimedia wykorzystujące dźwięki i obrazy Zabytkowej Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach. Utwór skomponowany na zamówienie Miasta Tarnowskie Góry, Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej i Pałacu w Rybnej.
To druga kompozycja Adama Wesołowskiego po Sinfonii industrialnej, w której przenosimy się w przestrzeń industrialną. Niewątpliwie oryginalność utworu zapewnia połączenie dźwięków naturalnych wydobywanych z instrumentów z „dźwiękami przemysłowymi” zarejestrowanymi w Zabytkowej Kopalni Srebra, które tworzą równorzędną partię z orkiestrą. Aby podkreślić wyjątkowość tego miejsca, kompozytor wprowadził symbolikę na różnych poziomach. Każda z części nawiązuje do historii i przestrzeni.
Cześć czwarta (Allegro con bravura), wieńcząca utwór, jest radosnym i żywiołowym tańcem o zmiennej metryce. Kompozytor wykorzystuje w niej elementy charakterystyczne dla części poprzednich. Wesołowski podkreśla zabawę gwarków (górników mających pozwolenie na kopanie kruszcu) poprzez wprowadzenie uderzeń rąk o instrumenty czy też nóg o podłogę, stanowiące radosny element wykorzystywany w tańcu gwarków. Zabawa trwa do ostatnich srebrnych dźwięków.
Części koncertu zostały zestawione na zasadzie kontrastu. Pierwsza i trzecia to części nastrojowe, o srebrnych melodiach, w których kompozytor przełamuje stereotyp dźwięku klawesynu – nie jest on krótki, ale staje się długi, kantylenowy, co kompozytor uzyskał poprzez harmonię w połączeniu z odpowiednim dogłośnieniem instrumentu. W jednej z wolnych części kompozytor również poprzez obraz przenosi słuchaczy do wnętrza Sztolni Czarnego Pstrąga. Części druga i czwarta są szybkie, żywiołowe, bogate w różne sposoby wydobywania dźwięku, popisowe zarówno dla solisty, jak i orkiestry, dające możliwość pokazania ich wszechstronności. W tworzeniu warstwy multimedialnej, oprócz kompozytora, brali udział Lech Słota oraz Kornel Wieczorek.
---
Silver Concerto is an industrial concerto for harpsi¬chord, strings orchestra and multimedia utilizing the sounds and images of the Antique Silver Mine in Tarnowskie Góry. The piece was composed on order for the City of Tarnowskie Góry, Society of Tarnowskie Góry’s Land Lovers and Palace in Rybna.
It’s Adam Wesołowski second composition after the Industrial Sinfonia, where we travel into an industrial space. The undoubted originality of this piece is assured by the coupling of natural sounds coming from the instruments with ‘industrial sounds’ recorded in the Antique Silver Mine, creating an equal part to the orchestra. To highlight the uniqueness of this place, the composer introduced various the use of symbols on various levels. Each part refers to a history and place.
The fourth part (Allegro con bravura), crowning this piece, is a joyful and vivacious dance with varying metre. The composer utilizes the elements character¬istic of the previous parts. Wesołowski highlights the entertainment of the miners through the introduction of hand tapping the instruments or the feet stomping on the ground, constituting joyful elements used in the miners’ dance. The entertainment lasts until the final silvery sounds.
The concertos parts were arranged based on contrast. The first and third are atmospheric parts, with silvery melodies, where the composer breaks through the stereotypical sound of the harpsichord – it isn’t short, but becomes long, cantilena-like, which the composer achieved through harmonics alongside a proper exposure of the instrument. In one of the slow parts the composer also transports the audience inside the Black Trout Adit. The second and fourth part are fast, exuberant, rich in various ways of producing sound, allowing the soloist and the orchestra to show off their abilities, giving the opportunity to show their versatility. In addition to the composer, Lech Słota and Kornel Wieczorek took part in creating the multimedia layer.

свернуть