Film van de kransleggingen bij de oorlogsgraven op begraafplaats Waalhof, de toespraak van burgemeester Jan Heijkoop en de voordrachten van twee winnaars van de woordkunstenwedstrijd van het 4/5 mei-comité Hendrik-Ido-Ambacht, Amber Vanlerberghe en Monique van der Elst.
Burgemeester Jan Heijkoop en zijn vrouw legden een krans namens de gemeente Hendrik-Ido-Ambacht.
Theo Vellekoop en John Kluter legden een krans namens de Ambachtse veteranen.
Eyup Karso en Arend Schumacher legden een krans namens de Oranjevereniging.
Noah Tobé en Milan de Groot legden een krans namens de Ambachtse jeugd en jongeren.
Burgemeester Jan Heijkoop:
"Beste Ambachters,
Dodenherdenking 2021.
Net als vorig jaar onder bijzondere omstandigheden. Anders dan we -nog altijd- gewend zijn.
Oorzaak: het coronavirus en de maatregelen die genomen zijn om verspreiding ervan te voorkomen. Beide trekken een wissel in onze samenleving, waar we onze ogen niet voor mogen sluiten. Ook corona is een vijand en ook corona vraagt slachtoffers.
Maar juist in deze tijden moeten we de verbinding blijven zoeken met elkaar. Daarom meen ik dat het goed is om samen oorlogsslachtoffers te blijven herdenken, hen op die manier te eren. Immers: gedeelde smart is halve smart.
Op deze dag leven we mee met degene die een geliefde hebben verloren tijdens oorlogsomstandigheden. Ook al is dat inmiddels lang geleden.
Zoals, bijvoorbeeld, met de nabestaanden van een soldaat, gesneuveld in dienst van het vaderland.
De 19-jarige Pieter Boomert bij de strijd om de Brug over de Noord.
Of met verwanten van een vriendin, omgekomen door een verdwaalde kogel.
Bijvoorbeeld de 23-jarige Grietje Baas aan de Veersedijk.
En nog een voorbeeld: familie met een kind, omgekomen door rondslingerend wapentuig, zoals de 8-jarige Arie Plaisier aan de Achterambachtseweg.
Al die mensen die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog een groot verdriet moeten dragen hebben één ding gemeen: Oorlogssituatie als oorzaak van hun lijden. Lijden dat vaak een leven lang gedragen wordt.
En wat kunnen we tegenover dat lijden zetten? In alle eerlijkheid: niet veel. Niets.
Wat we wel kunnen doen, is er naast staan. Hen steunen, met hen mede-lijden. En ons realiseren dat elders in de wereld nog dagelijks nieuwe slachtoffers vallen.
Herdenken betekent niet dat we oude wonden willen openrijten of pijn, angst en gemis aanwakkeren. Nee: gedeelde smart is halve smart, niet dubbele.
En straks in doodse stilte verbinden we twee minuten ons lot met de oorlogsslachtoffers.
Bedoeld als steun aan de familie, vrienden, collega's...
Ons medelijden tonen we vandaag ook door een krans te leggen, hier op de begraafplaats, Waalhof. Mijn vrouw en ik leggen de krans namens de gemeente Hendrik-Ido-Ambacht.
En ik hoop van harte dat dit de laatste maal is, dat we onder deze omstandigheden onze doden eren. Want ik weet dat velen hier graag lijfelijk aanwezig hadden willen zijn. Aan hen wil ik zeggen: Weet dat u goed vertegenwoordigd bent, door de mensen die hier straks een krans leggen.
De heer Eyup Karso en de heer Schumacher van de Oranjevereniging, veteranen Theo Vellekoop en John Kluter, en verder, voor de jeugd, Milan de Groot en Noah Tobe.
En ik wil dit moment afsluiten met een oproep.
Want hoewel het goed is om samen de doden te herdenken, vraag ik u ook met klem: Vergeet niet te leven, vergeet niet sámen te leven. Zie om naar elkaar, geef om elkaar, vind ook buiten dit moment een weg om elkaars pijn, angst en gemis te halveren.
En deel royaal uw vreugde, uw geluk en uw goedheid met uw naasten.
Ik dank u wel."
