ชมย้อนหลังง่ายๆ ทาง Youtube กด SUBSCRIBE พระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ ThanavuddhoStory Official ทาง [ Ссылка ]
และติดตาม ธรรมะดี ๆ เพิ่มเติมได้ที่ [ Ссылка ] และ [ Ссылка ]
คำถาม : ที่พระสอนว่าให้รู้จักปล่อยวางนั้นต้องทําอย่างไร มีอะไรบ้างที่สมควรปล่อยวาง และจะไม่เป็นการเฉยเมย
พระอาจารย์ : ปล่อยวางคือไม่ไปยึดติดยึดถือมั่นว่าเป็นของเราเป็นตัวตนของเราเป็นของๆ เรามากจนเกินไป สิ่งที่ควรจะปล่อยวางคืออะไรที่เราไปยึดติดด้วยความโลภ ความโกรธและความหลง โลภ เช่น อยากได้มากสิ่งนี้ของเรา แตกหักเสียหายแล้วเสียใจมาก แม้กระทั่งสัตว์เลี้ยงที่เป็นที่รักมากๆพอตายแล้วร้องไห้เศร้าโศกอันนี้ไม่ควร รู้จักปล่อยวาง เราจะได้ไม่ไปเศร้าโศกไม่ไปเสียใจเกินไปคุณภาพใจจะได้ไม่เสีย หรือว่าไปโกรธใครมากๆหลับตาลืมตาเห็นหน้าเขาอยากจะตีเขาอยากจะให้เขาย่ำแย่ไปเลยจะได้สะใจเรา อย่า ปล่อยวางเถิด คนๆนั้นตอนนี้เขาทําให้เราโกรธ แต่ในอดีตชาติเขาอาจจะเป็นผู้มีพระคุณของเรา เป็นคุณพ่อคุณแม่เราพี่เราน้องเราเป็นบุคคลที่เรารักมากๆเลยก็เป็นไปได้ ไม่มีใครเลยที่ไม่เคยเกี่ยวพันธ์เป็นญาติกันตลอดวัฏสงสารที่ยาวนาน ดังนั้นเราเองอย่าไปโกรธเขาอย่างนั้นหรือไปลุ่มหลงสิ่งใดมากเกินเหตุก็ไม่ควร เสียทั้งนั้น ถามว่าทํายังไงถึงปล่อยวางได้ อย่าไปคิดถึงมัน นิ่งเหมือนกับกำปั้นทุบดิน แค่ไม่คิดถึงสิ่งใดจะทำให้คิดถึงเอาออกหมด พอเราจะเริ่มคิดปั๊บ หยุด!!แล้วก็สวดมนต์แทน สัมมาอะระหังๆ อิติปิโส ภะคะวาก็ได้ แต่อย่าเข้าใจผิดกับความไม่รับผิดชอบ เช่นเด็กนักเรียน เรียนหนังสือบอกผมไม่ยึดติดผมไม่เรียนหนังสือเพราะไม่ยึดติด ปล่อยวางไม่ตั้งใจเรียนอันนี้ไม่ใช่ เป็นความไม่รับผิดชอบ เราต้องแยกระหว่างความอยากที่ไม่ดีกับกุศลธรรมฉันทะ คือความพอใจความตั้งใจในการทำสิ่งที่ดีๆ เป็นคุณพ่อคุณแม่ก็ต้องรับผิดชอบต่อลูกรับผิดชอบครอบครัว รับผิดชอบต่อสามีภรรยาต่อพี่ต่อน้องต่อสังคมอันนี้คือความรับผิดชอบ ที่เราบอกว่าเราจะไปปล่อยวางแล้วไม่รับผิดชอบ ไม่ได้ เจริญพร
