Faza chroniczna to ostatni etap rozwoju uzależnienia od alkoholu. Alkoholik wyzbywa się wszelkich wyrzutów sumienia i zahamowań. Pije niemal bez przerwy, a pierwszą dawkę alkoholu przyjmuje już rano. Jest stale nietrzeźwy, upija się w pracy, na ulicy. Gwałtownie obniża się tolerancja na alkohol – już kilka kieliszków wystarczy, aby całkowicie się upić. Pojawiają się objawy zespołu abstynencyjnego (bóle głowy, osłabienie, drżenie, nudności, wymioty, zaburzenia snu, biegunki, kołatanie serca, poty, lęki). Długotrwałe opilstwo wywołuje degradację moralną, osłabienie procesów myślenia, straty zdrowotne: spowolnienie psychoruchowe, zaburzenia popędu seksualnego, choruje wątroba i system nerwowy. Z powodu zatrucia coraz częściej bywa w izbach wytrzeźwień i w szpitalach psychiatrycznych. Picie bez przerwy, w nieustannym ciągu w końcu doprowadza do całkowitego wyczerpania organizmu i może spowodować śmierć.

Objawy:
okresy długotrwałego opilstwa
picie poranne
upijanie się w samotności
spadek tolerancji na alkohol
sięganie po alkohole niekonsumpcyjne
rozpad więzi rodzinnej
wynoszenie rzeczy, kradzieże – w celu zdobycia alkoholu
degradacja zawodowa i społeczna
otępienie alkoholowe – “wtórny analfabetyzm”
alkohol staje się jedynym celem w życiu
psychozy alkoholowe – “delirium”
padaczka alkoholowa
choroby somatyczne – polineuropatia, marskość wątroby
skrajne wyczerpanie organizmu

свернуть