Απο το νεο cd του Παυλου Παυλιδη, "ιστοριες που ισως εχουν συμβει" που κυκλοφορει απο την Inner Ear

Μουσικη - Στιχοι: Παυλος Παυλιδης

Έφτασε το καλοκαίρι, ήρθε πάλι,
λαμπουν κατω τα νερα και το φεγγάρι.
Έφτασε το καλοκαίρι τόσο ξαφνικά.
Μπήκε ο αέρας από το παράθυρό μου,
τα `ριξε όλα κάτω, που είναι το μυαλό μου;
Βλέπω κάποιον να με χαιρετάει από μακριά.

Μ'ενα καθρεφτακι ο ηλιος με τυφλωνει
αρχισε ο παγος μεσα μου να λιωνει
εφτασε το καλοκαιρι, τοσο ξαφνικα.

Μονος μου ρωταω
μονος μου απανταω
ασφαλτος και σκονη
πες μου που τελειωνει ο κοσμος
πες πως ξαναρχιζει εκει που σταματα.

Έφτασε προτού προλάβω
πίσω μου να κλείσω τη σελίδα,
ν' αποχαιρετήσω αυτό το τίποτα
που αγάπησα στην ερημιά.
Γύρω μου άχρηστα κουτιά που πιάνουν χώρο.
Η αγάπη μοιάζει ξεχασμένο δώρο,
δώρο που όλο τελευταίο ανοίγουν τα παιδιά.

Μπήκε ο ήλιος στην ψυχή μου πριν προλάβω
όσα μου έλεγε η βροχή να καταλάβω
για ένα δρόμο που επιτέλους έπρεπε να βρω.
Έφυγε όμως, ήρθε ξαφνικά η μπόρα.
Έξω ο ήλιος περιμένει από ώρα, παίζει
και το φως στον τοίχο τρέμει σαν νερό.

Έφτασε προτού προλάβω
πίσω μου να κλείσω τη σελίδα
και να σβήσω αυτή τη φλόγα
που υπάρχει μόνο όσο την κοιτώ.
Ας χαθούμε στο μεγάλο μεσημέρι,
ήρθε πάλι ξαφνικά το καλοκαίρι.
Μες στο πλήθος που χορεύει θέλω να χαθώ.

свернуть