şeir: Bəxtiyar Vahabzadə
səs: Xəzər Süleymanlı
piano: Vüsal Namazlı

Bəzən öz-özümdən bezir, usanır,
Gözümlə görürəm qiyamətimi.
Könlümdə sayrışan ulduzlar yanır,
Səni xəyalıma gətirən kimi...

Dərdimin bağrını yarırsan gülüm,
Yoxsa həyat mənə əzab olardı.
Yaxşı ki, dünyada sən varsan gülüm,
Könlüm işığını hardan alardı.?

Könlümə işıqlar saçırsan gülüm.
Sənsiz bu dünyanı zülmət görərdim.
Yaxşı ki, dünyada sən varsan gülüm,
Nəylə ovunardı dünyaca dərdim.?

Bəzən öz əhdini danırsan gülüm,
Həsrətin könlümü necə göynədir.
Yaxşı ki, dünyada sən varsan gülüm,
Bilməzdim dalğa nə, təlatüm nədir.?

Həyatın sirrini açırsan gülüm,
Laybalay, taybatay, qatbaqat mənə.
Yaxşı ki, dünyada sən varsan gülüm,
Mənasız olardı bu həyat mənə.

Bağlı dəfinəyəm açarsan gülüm.
Xəznəmin sirrini tək sənə verdim.
Yaxşı ki dünyada sən varsan gülüm,
Mən var olduğumu hardan bilərdim.?

#xezersuleymanli #xəzərsüleymanlı

Facebook: [ Ссылка ]

İnstagram: [ Ссылка ]...

Tik-tok: [ Ссылка ]

Telegram: [ Ссылка ]

свернуть