CZAS FUTURE SIMPLE
Nie uda nam się porozumieć w języku angielskim bez znajomości czasu, dzięki któremu będziemy w stanie wyrazić przyszłe zdarzenia.
Jest to czas Future Simple, czyli czas „przyszły prosty". Tworzymy go dodając w zdaniu czasownik posiłkowy „will", po którym stawiamy podstawową formę czasownika.
Poniżej przedstawione są sytuacje, w których stosuje się czas Future Simple. Są to:
przypuszczenia, obawy lub nadzieje, związane z przyszłością, najczęściej poprzedzone takimi wyrażenia jak:
I hope -- mam nadzieję
I think -- myślę
I'm afraid -- boję się.
I think it will rain tomorrow. -- Jutro będzie padać.
decyzje i wybory podjęte w chwili mówienia
I will take these black shoes. -- Wezmę te czarne buty.
prośby, obietnice lub żądania:
I promise I will clean this. -- Obiecuję, że to posprzątam.
Czasownik posiłkowy "will" często skracamy do 'll w zdaniach twierdzących. Skróty tworzymy w następujący sposób:
I will -- I'll
you will -- you'll
he will -- he'll
she will -- she'll
it will -- it'll
we will -- we'll
they will -- they'll
Pytania w czasie Future Simple tworzymy poprzez inwersję; zamieniamy miejscami podmiot i czasownik posiłkowy 'will', tak jak w przykładach poniżej:
It will rain tomorrow. Will it rain tomorrow?
Jutro będzie padać. Czy jutro będzie padać?
I will take these black shoes. Will you take these black shoes?
Wezmę te czarne buty. Czy weźmiesz te czarne buty?
Natomiast przeczenia tworzymy poprzez dodanie słowa „not" po czasowniku posiłkowym „will": otrzymując „will not". W angielskim stosujemy formę skróconą will not, czyli „won't". Przeczenia w czasie Future Simple wyglądają więc następująco:
It will rain tomorrow. It won't rain tomorrow.
Jutro będzie padać. Jutro nie będzie padać.
I'll take these black shoes. I won't take these black shoes.
Wezmę te czarne buty. Nie wezmę tych czarnych butów.
