Link do filmu:
[ Ссылка ] Data powstania zamku to lata 1831–1837, kiedy właściciel Szczytnej, major i hrabia Leopold von Hochberg wybudował swoją rezydencję niedaleko miejsca, w którym pod koniec XVIII w. Prusacy wybudowali Fort na Szczytniku[2][3], niewielki fort, częściowo rozebrany w 1807 roku. Zamek w obecnym kształcie stoi od niedawna. Zachodnia, najstarsza jego część zbudowana była w latach 30. XIX wieku. Niekiedy bezpodstawnie przypisuje się projekt obiektu wybitnemu pruskiemu architektowi Karolowi Fryderykowi Schinklowi. Budowla została wzniesiona jako rezydencja magnacka.
Po śmierci hrabiego w 1843 zamek stał się własnością jego siostry, która jednak szybko go sprzedała. Później posiadacze zmieniali się często, aż w 1860 kupili go bracia Rohrbachowie, właściciele huty szkła w Batorowie. Córka jednego z nich, Helena Klein wraz z mężem przeprowadziła remont, podczas którego dobudowano kaplicę.
Następnie właścicielami byli Misjonarze Świętej Rodziny. Rozbudowali oni zamek i kaplicę oraz rozpoczęli budowę Kalwarii, której nie dokończyli ze względu na wojnę. W latach 50. zamek został przejęty przez państwo i zamieniony w dom pomocy społecznej dla niepełnosprawnych intelektualnie mężczyzn. W 2006 orzeczeniem Komisji Majątkowej przy MSWiA oddano zamek Domowi Zakonnemu Misjonarzy Świętej Rodziny. Decyzja Komisji została zaskarżona przez powiat kłodzki na drodze postępowania sądowego. W styczniu 2020 nastąpiła likwidacja miejscowego domu pomocy społecznej, a obiekt udostępniono do zwiedzania.
Architektura
Zamek, zbudowany na wzór średniowiecznego zamku obronnego, reprezentuje styl neogotycki. Jest to czworoboczna, trzykondygnacyjna budowla na planie prostokąta z czterema narożnymi wieżami. Jedna z wież ma kształt cylindra, pozostałe są czworoboczne. Zamek otacza sucha fosa oraz mur obronny, na którym w przeszłości stały armaty. We wnętrzu znajduje się sala rycerska oraz kaplica MB Królowej Pokoju z unikalnym zabytkiem, jakim są rury wykonane ze stopu spiżowego, pełniące rolę dzwonka. Chociaż zamek wiernie odzwierciedla budowlę o średniowiecznej architekturze, to jednak wybudowany został niedawno, bo w latach 30. XIX wieku. Wikipedia. Szczytnik jest wyraźnie wypiętrzonym, zalesionym stożkiem, górującym na północ od głębokiej doliny Bystrzycy Dusznickiej, pomiędzy Szczytną na zachodzie i Polanicą-Zdrojem na wschodzie. Najciekawszym fragmentem masywu jest stromy stok ograniczający Szczytnik od zachodu i południa. W tym miejscu różnica wysokości w stosunku do dna doliny Bystrzycy wynosi ponad 120 m.
Rzeźba terenu, formacje skalne:
Wnętrze stoliwa góry cechuje się pagórkowatą rzeźbą, z kilkoma kopulastymi pagórami o wysokości 15–20 m (Szczytnik, Piaskowiec, Kamiennik, Ślepowron, Lipnik i inne), rozdzielonymi nieckowatymi lub nawet płaskodennymi obniżeniami. Wśród tych drugorzędnych wzniesień wyróżnia się Kalwaria, gdzie wytyczono drogę krzyżową, z reliefami poszczególnych stacji umieszczonymi w płytkich wnękach wykutych w skale.
Na powierzchniach skałek można zaobserwować liczne przejawy selektywnego wietrzenia, w tym dość duże okapy i nisze podskalne, a wokół nich rumowiska bloków i głazów. Na Szczytniku znajduje się wiele skałek w kształcie grzybów skalnych, podobnie jak w nieodległym skupisku w innym fragmencie stoliwa Gór Stołowych – Skalnych Grzybach. Wikipedia.
