Bu video OÇED Dergisi için yaptığım röportajın video kaydı. Bu kayıtta aşağıdaki sorulara cevap bulacaksınız.
Çocuğunuzda gelişimsel bir farklılık var. Belki henüz tanı konulmadı. Yine de özel eğitime başlasa iyi olur denildi. Belki de otizmden şüphelendiği söyledi, atipik otizm ya da hafif otizm dedi. Hatta belki bütün bu adımları geçtiniz ve elinizde kesin bir tanı var. Şimdi ne yapmalı? Bu konuda ailelerin en merak ettiği soruları Özel Eğitim Uzmanı Dr. Ufuk Timuçin’e yönelttik.
1. Çocuğumda gelişimsel yetersizlik var… Kesin tanı yok ama otizm olabileceği söyleniyor. Şimdi ilk olarak ne yapmalıyım?
2. Kendimi yetersiz ve bilgisiz hissediyorum. Çocuğumun gelişimini doğru şekilde desteleyemediğimi düşünüp suçluluk duyuyorum. Çocuğum için pek çok şey yapmalıyım ama kendimde hiçbir şey yapacak güç bulamıyorum. Nasıl başlayacağım mücadeleye?
3. Tıbbı tanı aldığımızda çocuğumun tüm ihtiyaçlarını planlamam mümkün mü?
4. Eğitsel davranışsal tanı nedir? Ebeveynler için nasıl yol gösterici olur?
5. Çocuğumun gelişim alanlarını takip etmem neden önemi?
6. Öncelikle hangi gelişim alanlarını takip etmeliyim?
7. Çocuğumdan beklentilerim neler olmalı? Akranlarına baktığımda yanıltıcı oluyor. Yaşına göre değil de, onun gelişimsel adımlarına göre nasıl ilerlemeliyiz?
8. Otizm hastalık değil deniyor. Ama ben çocuğum hastaymış ve uygun tedaviyi ya da ilacı bulduğumuzda tanısını tamamen yok edebilirmişiz gibi hissediyorum. Düşüncemin yanlış olduğunu biliyorum ama yine de bu histen kurtulamıyorum. Bana ne önerirsiniz?
9. Hiçbir işlevi olmayan “terapi”lere aileler çok yüksek rakamlar ödeyebiliyor bir umutla. Bu noktada ‘kabul ve uyum’ olmazsa bizi bekleyen tehlikeler neler?
10. Çocuğumla oyun oynamam söylendi ama o oynamaya hevesli değil, ben de nasıl yapacağımı bilemiyorum. Oyun becerileri nedir? Nasıl geliştirilir?
11. Çocuğa sorumluluk vermekten bahseden bir yayınınız vardı. Benim çocuğum özel bir çocuksa ona ne kadar sorumluluk verebilirim? Zaten zor bir hayatı var, sorumluluklar yaşamını daha da zorlaştırmaz mı?
12. Ebeveynler farkında olmadan tanı ile kendi çocuğunu etiketleyebilir mi? Bunu yaptığımızı nasıl anlarız?
13. Tanısı konulduğunda, çocuğumuzun neleri yapabileceği, neleri yapamayacağı belirlenmiş olur mu artık?
14. Çocuğumun neler yapabileceğine dair sağlıklı umutları nasıl besleyebilirim? Onu olduğu gibi kabul mu etmeyelim? Hedefler mi koymalıyım?
15. Çocuğumun gerçekleştirmesi gereken hedefleri neler olmalı? Be hedefler nasıl belirlenir?
16. Çocuğum için yöneldiğim eğitsel müdahale yeterli düzeyde mi? Ya da ona uygun mu? Doğru bir yolda mıyız, nasıl anlarım?
17. İyi bir ebeveyn olmaya çalışırken düşebileceğim tuzaklar neler?
18. Alanda o kadar çok uzman var ki, onları takip etmeye çalışırken başım dönüyor. İhtiyaçlarımıza en uygun ve bizim için en doğru uzmanı nasıl bulacağız? Arkamıza bakmadan kaçmamız gereken uzmanları nasıl tanırız?
19. , ‘Süzgece su doldurmak’ diye sık kullandığınız bir ifade var. Ne anlama geliyor bu bizim için, hangi durumlarda süzgece su doldurmaya çalışıyoruz, biraz açar mısınız?

свернуть