Το 14ο οδοιπορικό του Νίκου Μάνεση μας οδηγεί στην Κάλυμνο, στο νησί των σφουγγαράδων. Ένα νησί με κεφάτους ανθρώπους που όλα περιστρέφονται γύρω από τη θάλασσα.

Οι ιστορίες ξετυλίγονται…

Το ταξίδι αρχίζει με τον «αχταρμά», το παραδοσιακό σκάφος των Καλύμνιων.

Στις Μυρτιές, τα βλέμματα συγκεντρώνει ο Παντελής, ο οποίος παρά τα κινητικά προβλήματα που του άφησε η νόσος των δυτών, βουτά για σφουγγάρια. Η υποβρύχια κάμερα καταγράφει συγκλονιστικές εικόνες με τους δύτες να «χορεύουν» στο βυθό, αναζητώντας τον θησαυρό της Καλύμνου, το σφουγγάρι.

Απέναντι από τις Μυρτιές είναι η Τέλενδος, ένα νησάκι με 25 ψυχές. Στο δημοτικό σχολείο, οι μαθητές είναι μόνο τρεις. Και το αξιοπερίεργο; Σύμφωνα με το κράτος, το λιμάνι του νησιού δεν υπάρχει! Αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία! Το λιμάνι το έφτιαξαν μόνοι τους οι ψαράδες, πριν από 60 χρόνια. Όμως τότε, δεν δηλώθηκε κι έτσι οι υπηρεσίες αγνοούν την ύπαρξή του. Συνεπώς σήμερα, δεν μπορεί να επισκευαστεί και οι αλιείς δεν μπορούν να κάνουν καμιά εργασία γιατί κινδυνεύουν με αυτόφωρο.

Λίγο μακρύτερα, η Ψέριμος. Και εκεί 25 κάτοικοι. Το σχολείο παραμένει κλειστό ελλείψει παιδιών και το αγροτικό ιατρείο άδειο, παρότι το κτήριο είναι εξαιρετικό. Γιατρός εδώ και χρόνια δεν πατάει το πόδι του στο νησί. Παρ’ όλα αυτά νέοι άνθρωποι «χτίζουν» τη ζωή τους στο νησί λόγω κρίσης. Όπως η Ειρήνη, που σπούδασε ναυτιλιακά και από τον Πειραιά βρέθηκε στην Ψέριμο να κρατά το καφενείο του νησιού.

Πίσω στην Κάλυμνο, οι αναρριχητές απ’ όλο τον κόσμο αναρριχώνται στα βουνά του νησιού. Η Κάλυμνος έχει από τα καλύτερα ορειβατικά πεδία του κόσμου.

Στο Βαθύ, βλέπουμε το μοναδικό ίσως φιόρδ της Ελλάδας. Σε μια φυσική λιμνούλα με υφάλμυρο νερό, οι κάτοικοι έχουν ρίξει ψάρια, που είναι τα… κατοικίδιά τους! Λαβράκια βάρους 5 κιλών, τσιπούρες, κέφαλοι. Μόνο που έχουν αναγκαστεί να βάλουν σύρματα γιατί κάποιοι επιτήδειοι πήγαιναν εκεί για ψάρεμα. Μια και μιλάμε για ψάρεμα, η εκπομπή επιβιβάστηκε στα ψαροκάικα, απόλαυσε μεσοπέλαγα την ανατολή, σήκωσε τα δίχτυα και… έφαγε καϊκίσια κακαβιά.

свернуть