Με τον αγαπημένο μου Κώστα Καφάση (Ντίνο) έχουμε ένα κοινό. Τον τόπο μας. Γεννήθηκε εδώ στην Ιτέα Καρδίτσας (Κουτσιαρί), στις 14 του Αυγούστου 1940. Έζησε φτωχικά παιδικά χρόνια. Ο τσαγκάρης πατέρας του είχε καθιερωθεί στο χωριό με το ταλέντο του ως δεξιός ψάλτης, γεγονός που δεν άφησε ανεπηρέαστο τον μικρό Κώστα, που τον ακολουθούσε στην εκκλησία και έψελνε στο πλευρό του. Το όνομά του υπήρξε κάποτε συνώνυμο της νυχτερινής διασκέδασης, στην Ελλάδα και στις εστίες της ομογένειας στο εξωτερικό. Ουρές αυτοκινήτων σχηματίζονταν έξω από τα κέντρα που τραγουδούσε, ενώ ο ίδιος βίωνε εκδηλώσεις λατρείας όμοιες με αυτές ενός μεγάλου λαϊκού ειδώλου. Σημάδεψε με την πορεία του τους χώρους του τραγουδιού και του θεάματος. Με την χαρακτηριστική μπάσα, βαθιά αντρίκεια φωνή, εκτός από τη δισκογραφία, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στις πίστες μεγάλων κέντρων της εποχής, πρωταγωνιστώντας επί σειρά ετών και επικοινωνώντας με το πολυπληθές, πιστό κοινό του. Στο απόγειο της δόξας του χαρακτηρίστηκε από κάποιους «βασιλιάς της καψούρας». Ο Κώστας υπήρξε ένας τραγουδιστής με επίγνωση της διαδρομής του, της προσφοράς και του αποτυπώματος που άφησε στο λαϊκό τραγούδι...
Στίχοι: Κώστας Ψυχογιός
Μουσική: Κώστας Ψυχογιός
Άλμπουμ: ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΜΕ 1976
Μπουζούκια: Δημήτρης Χιονάς - Χρήστος Ψαρρός
Και τώρα τι γίνεται τώρα
πες μου σε παρακαλώ
τώρα πια που σ’ αγαπώ
πως να φύγω τώρα
πως να φύγω τώρα
Εγώ σου το `πα πως δε θα μπορέσω
κομπάρσος μόνο μια πράξη να παίξω
Μα συ με τρεμάμενα χείλη καυτά
στο αίμα μου έσταζες φωτιά
Τρελός στο πάθος τα ξέγραψα όλα
γλυκό μου λάθος να ζήσω μια ώρα
μιας ώρας κλεμμένη ευτυχία κι ας πέθαινα πια
Και τώρα τι γίνεται τώρα...
Εγώ σου το `πα το βράδυ εκείνο
δε θα μπορώ όταν θέλεις να φύγω
Μα συ για να ζήσεις αλλιώς μια βραδιά
στο αίμα μου έσταζες φωτιά
Τρελός στο πάθος τα ξέγραψα όλα
γλυκό μου λάθος να ζήσω μια ώρα
μιας ώρας κλεμμένη ευτυχία κι ας πέθαινα πια
Και τώρα τι γίνεται τώρα...
___________________________________________
