Stanisław Ruszała - aktor, piosenkarz. Brak danych dotyczących daty urodzenia oraz śmierci. Lata największej aktywności to 1950 - 1961. Największą popularność przyniosły mu role m.in. w: Pani doktor Napoleon Sądek, Pociąg do Wenecji Georges Berr, Louis Verneuil (postać: Stefan de Boisrobert), Szczęście od jutra Noël Coward (postać: Ignacy), Gałązka rozmarynu Zygmunt Nowakowski ( postać: Kapitan austriacki), Żołnierz Królowej Madagaskaru Julian Tuwim (postać: Saturnin Mazurkiewicz), Dwa tuziny czerwonych róż Aldo de Benedetti, Policja Sławomir Mrożek (postać: Więzień),
Ciotka Karola Brandon Thomas (postać: Lord Babberley).

Zapraszamy na Naszą stronę na FB: [ Ссылка ]
Znajdziecie tam najnowsze informacje i powiadomienia o dodanych piosenkach, a także będziecie mogli zdecydować jaką piosenkę usłyszycie na kanale, a także w jakim kierunku go rozwijać.

TEKST:
Stanisław Ruszała - Łyk lwowskiego powietrza (?)
Autor tekstu: (?)
Kompozytor: (?)

Człowiek w Londynie chodzi i stęka,
w krzyżach go łamie, boli go ręka.
To w nodze strzyka, tu w boku kłuje.
I to w ogóle źle się czuje.

Człowiek w Londynie co dwa tygodnie
chodzi na nowo do tej przychodni.
Doktor w przychodni opukał, sapnął,
powiedział: "Fosfor", powiedział: "Wapno".

Siostra mnie igłą kłuje za nogę,
że potem tydzień siedzieć nie mogę.
Nic nie pomaga, bo w tej chorobie
ja wiem, co ja bym zapisał sam sobie..

Jeden szlug lwowskiego powietrza, jeden głęboki łyk.
I już nic by więcej nie trza, żebym znów był zdrów jak byk!
Jeden spacer po lwowskim śniegu, jeszcze w uszach mam wciąż ten skrzyp!
Jeden kęs chleba kurikowskiego, Panie Boże, cóż to był za chlyb!

Doktor mnie pyta, jak z apetytem,
A ja mu mówię wzdychając przy tym,
że mam apetyt ni bardzo wielki
na te fish and chips i te brukselki.

Ale na przykład utyliczkowy,
zjadłbym kiełbasy polędwicowej,
tej co wisiała, tam u sufitu,
ze dwa, trzy kilo bez apetytu.

Ale na przykład takie pierogi,
u mamy w domu odrazu mogę.
Bo na apetyt, oj mamciu słodka.
mi nie potrzeba żadnego środka.

Ino łyk lwowskiego powietrza, kiedy owieje skroń!
Już nic by więcej mi nie trza, żebym głodny był jak koń.
Żeby znowu poczuł się młody, jeden środek znam, jeden cud.
Jeden łyk dobrostańskiej wody, była czysta i zimna jak lód.

Doktor w przychodni na mnie się złości,
"czemu Pan nie ma jakiejś miłości?".
Miłość jest lepsza od waleriany,
Człowiek żywszy jest, gdy zakochany.

Niech Pan się kocha, niech Pan próbuje!
Nie mogę! Serce nie reaguje.
Przejdzie koło mnie panna w ogrodzie,
Patrzy sie, obca, co mnie obchodzi?

Pcha się koło mnie do autobusu,
i nic nie czuje, do niej przymusu,
Chodzę samotnie, wiatr do mnie szepta.
"Wiesz, jaka Tobie potrzebna recepta?".

Jeden łyk lwowskiego powietrza, jeden głęboki szlug.
I już nic by więcej Ci nie trza, byś się znów zakochać mógł!
Ani wapna, ani fosforu, ni witaminy B.
Jeden uśmiech lwowskiego wieczoru, muśnie serce i zaraz CI drgnie.

I już zdrowa dusza i ciało,
Znikł wszelkich cierpień ślad.
Bo tak dużo patrza, tak mało.
Tak niewiele, a patrz - cały świat.

Tak daleko patrza, tak blisko.
Czemu łzy płyną z lic?
Bo kiedyś, kiedy miałem to wszystko.
To myślałem, psiakrew, że to nic..

Powyższy film nie jest naszą własnością, ma na celu propagowania wartości naukowych dla współczesnego pokolenia, tj. artystów, kultury oraz zmian w języku polskim, które nastąpiły na przestrzeni XX wieku. Wykorzystane bibliografie pochodzą z różnych źródeł tj. własne zbiory oraz www.zyciorysy.info . Wartość naukowa kanału wynika z połączenia wizerunku artysty, utworu, życiorysem oraz tekstem poszczególnej piosenki na naszym kanale. Nasz kanał można uznać za muzyczną encyklopedię Polskich artystów.

свернуть