کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود
بنوش جام صبوحي به ناله دف و چنگ
ببوس غبغب ساقي به نغمه ني و عود
به دور گل منشين بي شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته اي بود معدود
شد از خروج رياحين چو آسمان روشن
زمين به اختر ميمون و طالع مسعود
ز دست شاهد نازک عذار عيسي دم
شراب نوش و رها کن حديث عاد و ثمود
جهان چو خلد برين شد به دور سوسن و گل
ولي چه سود که در وي نه ممکن است خلود
چو گل سوار شود بر هوا سليمان وار
سحر که مرغ درآيد به نغمه داوود
به باغ تازه کن آيين دين زردشتي
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود
بخواه جام صبوحي به ياد آصف عهد
وزير ملک سليمان عماد دين محمود
بود که مجلس حافظ به يمن تربيتش
هر آن چه مي طلبد جمله باشدش موجود
تفسیر اول فال
مژده باد بر شما که به زودی به سرمنزل مقصود رسیده و یک به یک به تمام اهداف خود دست پیدا می کنید. دست به هرچیزی می زنید به طلا تبدیل می شود و بخت و اقبال به شما روی آورده است. شکرگزاری خداوند را به جای آورید و از یاد او غافل نشوید.
گاهی دچار استرس و اضطراب می شوید که ریشه آن عدم اعتماد به نفس و تردیدها می باشد. از فرصت های پیش رو به بهترین شکل ممکن استفاده کنید، عمر کوتاه است، از زندگی لذت ببرید. در لحظات خوشی همواره به یاد خداوند باشید.
تفسیر دوم فال
این فال بسیار فرخنده است. خداوند تمام امکانات برای رسیدن به یک زندگی عالی را به تو عطا کرده است. به زودی به وصال یار خواهی رسید و آرزوهایت یکی پس از دیگری برآورده خواهند شد. این روزها هرچه را که بخواهی، می‌توانی بدست بیاوری. پس خدا را به خاطر این همه لطف و نعمتی که به تو داده شاکر باش. دوران خوشی و عمر گذرا است، غفلت نکن و امکاناتی را که در اختیار داری از دست مده؛ از وقتت به خوبی بهره بگیر و از تک تک لحظات عمرت نهایت استفاده را ببر تا روزی پشیمان نشوی. خداوند افراد باشخصیت و عالی‌مقام را سر راه تو قرار می‌دهد تا مژده روزهای خوش را به تو بدهند.
غزل شماره ۲۱۹ حافظ حاصل دست‌ورزی‌های شعر و شاعری حافظ ۳۶ ساله است که در مدح خواجه عمادالدین محمود وزیر شاه ابواسحاق و در زمان وزارت او سروده شده است. غزل با توصیف بهار و با آرایه‌های ادبی تشبیه و ایهام آغاز می‌شود. حافظ می‌گوید در این زمان که گل در چمن روییده و بنفشه در پای او سجده کرده است، با موسیقی شراب صبحگاه بنوش.
