Γιατί να πρέπει να θρηνούμε θύματα στο βωμό των ανεύθυνων "υπεύθυνων"? Γιατί θα πρέπει να θυσιάζουμε ένα καλύτερο μέλλον για να καλύψουμε μια προσωρινή επιθυμία?

Αυτό το βίντεο έγινε με αφορμή τους συνανθρώπους που χάσαμε στο δυστύχημα στα Τέμπη.

Έκτός απ τη συλλογική, έχει και προσωπική σημασία για εμένα. Ένας απο τους λόγους που έφυγα απ την Ελλάδα το 2011, ήταν γιατί το σύστημα μέσα στο οποίο θα έπρεπε να ζήσω, με είχε φέρει σε απόγνωση. Ένα σύστημα γεμάτο ανεύθυνους "υπεύθυνους". Ένα σύστημα που με κάνει να νιώθω οτι δε μπορώ να ζήσω στη χώρα που αγαπώ.

Δεν έχει αλλάξει τίποτα απο τότε.

Το να φωνάζουμε για να αλλάξουμε τους ανεύθυνους "υπεύθυνους" απλά με άλλους, διαφορετικούς ανεύθυνους, δείχνει την αδυναμία μας να εστιάσουμε σε κάτι χειροπιαστό που θα μπορούσε να μας βοηθήσει. Επίσης, το να προσδοκούμε μια κοινωνική επανάσταση, δείχνει την αποφυγή της προσωπικής μας ευθύνης και την ανάγκη μας απλά να εκφράσουμε την οργή μας, χωρίς στρατηγική.

Οπότε η ερώτηση είναι η εξής: Αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, ποιο είναι αυτό το πρώτο μικρό βήμα στο οποίο θα πρέπει να συγκεντρωθούμε?

Σε αυτό το βίντεο αναλύουμε τι είναι αυτό που μας κάνει να επιλέγουμε ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για το καλό μας. Συζητούμε τα χαρακτηριστικά ψυχοπάθειας των ατόμων που ανεβαίνουν στην εξουσία, και καταλήγουμε στο πρώτο μικρό βήμα που θα μπορούσαμε να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας, ώστε να σχεδιάσουμε έξυπνα συστήματα επιλογής σε θέσεις υπευθυνότητας.

свернуть