#ՀայՖիլմ #HayFilm #АрменФильм #Հայաստանի_Ազգային_Կինոկենտրոն

Հայկական Ֆիլմեր👇👇👇
[ Ссылка ]

Հետևեք մեզ FaceBook-ում՝ [ Ссылка ]
Մեր կայքը՝ [ Ссылка ]

Սյուժե
Սիմոնը մի աղքատ գյուղացի էր, ով իր օրվա հացի գումարը վաստակում էր իր քրտինքով։ Հաճախ պատ էր դնում, ձուկ բռնում և կատարում էր այլ աշխատանքներ։ Նրան իր կատակասիրության համար «շաշ Սիմոն» էին անվանում։

Սիմոնի կինը շատ գեղեցիկ էր. ամբողջ գյուղը նրա գեղեցկությամբ էր հիանում, իսկ կինը հաճախ էր գանգատվում՝ ասելով, որ ջուրը գնալիս Ղազոյանց Գալուստը աչքերին խոր մտիկ տվեց ու ասաց. «ուխա՜յ», Վարթումանց Փիլոսը իրանց դռնովն անց կենալիս աչքով արավ կամ Միրզանց Առաքելը ճանապարհին «ղաստի» դիպավ իրան։ Իսկ Սիմոնը պատասխանում էր.
— Պտղատու ծառին շատ քար կգցեն... ամեն կնգա էլ կպատահի, սիրտդ կոտրիլ մի, ես էլ եմ շատերին աչքով արել։
(Հանաք անելով կնոջը պատասխանում էր ուստեն)
Մի անգամ, երբ գործի բերումով գյուղից դուրս էր, իսկ Սիմոնի կինը տանը ութ-տաս տարեկան Մարուշի հետ էր, երկու հոգի գիշերով մոտենում են Սիմոնի տան դռանը, մտնում ներս, ապա լսվում է ճիչ, որը արագ լռում է։

Պատմվածքի հիման վրա նկարահանվել է համանուն ֆիլմ։

Այս պատմվածքի գրվելու ստույգ ժամանակահատվածը անհայտ է։ Առաջին անգամ տպագրվել է «Հորիզոն» գրականական հանդեսի առաջին գրքում՝ տպագրված Թիֆլիսում՝ 1894 թվականին (էջ 101-105), այնուհետև՝ 1940-1959 թվականներին Երևանում լույս տեսած Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծությունների երրորդ հատորում (էջ17-22)։

Ինքնագիրը չի պահպանվել։

Պահպանվել է Թիֆլիսում՝ 1894 թվականին լույս տեսած «Հորիզոն» գրականական հանդեսի առաջին գրքում տպագրված պատմվածքի բնագիրը՝ հեղինակի ուղղումներով։

Պատմվածքը ռուսերեն է թարգմանել Ստեփան Շահումյանը։



Տեսակ: գրական ստեղծագործություն
Ժանր: պատմվածք
Հեղինակ: Հովհաննես Թումանյան
Բնագիր լեզու: հայերեն
Գրվել է 1894-ին

свернуть