مرا ببوس اثری جاودان با صدای حسن گلنراقی و آهنگی از مجید وفا دار
بر شعر از حیدر رقابی
پیانو : انوشیروان روحانی
حضور استادان و نادران دوران ؛ همایون خرم ، دلکش ، فریدون حافظی ، جواد معروفی ، تورج نگهبان ، جواد لشکری ، منصور صارمی ، غلامحسین نقشینه ، شهداد روحانی ، پرویز یاحقی ....اینجا تامل بر انگیز است ، استاد انوشروان روحانی گونه ای دگر پیانو میزند ، چرا که استادش ، استاد بزرگ جواد معروفی آن طرفتر نشسته ، گر چه خود استاد است اما ، مردان آن نسل مثل اکثریت آدم های گم کرده راه این روزگار نکبت بار نیستند و نبوده اند که آداب شاگردی ندانند و ندانند " شرم حضور چیست " ، میدانستند حرمت ها را
و اما فضای حزن آلودی که شما به درستی به آن اشاره کردید ، خبر از اتفاقی میدهد که در این سی سال افتاده بر سر فرهنگ و ادب ما
برای آخرین بار همای اوج سعادت ، سایه شرف بر این ملک را بوسیده و همه این عزیزان که هر کدام نابغه ی دوران هستند و بودند ، گوشه نشین یا شده اند یا دق کرده اند یا کوچ کرده اند به حسرت
به قول مرحوم غلامحسین نقشینه ، بازیگر جاودان دایی جان ناپلئون : " کار کار انگیلیس هاست "
دروغ چرا ؟ در ملک کوروش و مولانا و زرتشت ؟ " تا قبر آه آه آه "
با مهر : ع.الف.ساده
مرا ببوس برای آخرین بار

свернуть