آیة الکرسی از برترین آیات و از عظیم‌ترین آن است که بسیاری از کارهای سخت را می‌توان با مدد گرفتن از آن انجام داد. آیهٔ یاد شده ده پایه دارد و با هر پایهٔ آن می‌توان کارهایی را عملی نمود. اهل معرفت، این آیه را از گنج‌های الهی می‌دانند که در قرآن کریم قرار گرفته است.

ده پایهٔ آن عبارت است از:

الف: «اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ»؛

ب: «الْحَی الْقَیومُ»؛

ج: «لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ»؛

د: «لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الاْءَرْضِ»؛

ه : «مَنْ ذَا الَّذِی یشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ»؛

و: «یعْلَمُ مَا بَینَ أَیدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ»؛

ز: «وَلاَ یحِیطُونَ بِشَیءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ»؛

ح: «وَسِعَ کرْسِیهُ السَّمَاوَاتِ وَالاْءَرْضَ»؛

ط: «وَلاَ یؤودُهُ حِفْظُهُمَا»؛

ی: «وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ».

در سه فراز نخست آن به طور حتم اسم اعظم قرار دارد و دیگر فرازهای این آیه پیکرهٔ اسمای مذکور در این سه فراز می‌باشد. ما به آثار و پی‌آمدهای این آیه نمی‌پردازیم و تنها شایان ذکر است که این آیه از مهم‌ترین آیات قرآن کریم است که باید شب و روز بر تلاوت آن مداومت داشت. در این آیهٔ شریفه تراکم انرژی فراوان است و تلاوت آن در هر روز انرژی‌زا و توان‌آور است. باید توجه داشت در صورتی سزاوار است این سه آیه به عنوان ذکر قرار گیرد که برای ذاکر سنگین نباشد و به او فشار نیاورد. البته اگر ذکرپرداز این آیات را اندک و تنها چند مرتبه بخواند، اشکال ندارد، ولی اگر بخواهد زیاد از آن استفاده کند، باید با تجویز مربی شایسته باشد. قرآن کریم پس از ذکر این سه آیه به سراغ مردم می‌رود و آنان را خطاب قرار می‌دهد و پیش از این نیز خطاب آیات پیشین با مردم بود که توجه به آن به دست می‌دهد که این سه آیه هم‌چون گنجینه‌ای است که در این‌جا پنهان شده است. ظاهر آن چون آیات دیگر است، ولی باطن آن از کنوز الهی است.
منبع: سلوک محبان
آیت الله محمدرضا نکونام

свернуть