Dembaş gelî mêvanên delal, Ji bo pêşxistina kenala min a YouTubeê hûn dikarin bibin endam û alîkarî bidin. / Merhaba sevgili misafirler, YouTube kanalımın gelişmesi için üye olup destek sunabilirsiniz:
[ Ссылка ]
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın:
[ Ссылка ]
Birkaç haftadır çeşitli sosyal medya platformlarında yüzbinlerce kez izlenen Aralık 2010 tarihli NTV konuşmamın uzun halini bu videoda bulabilirsiniz. Prensip olarak TV'lere çıkmıyorum. Ama Oğuz Haksever'in demokrat kişiliği evet dememi sağlamıştı. Kıymetli Sami Tan dışındaki katılımcıları o zamanlar ismen de tanımıyordum. İyi hatırlıyorum; dipte oturan kişi, yayın aralarında "Iğdırlıyım (Îdir) ve BDP'li belediyeden çok memnunum" deyip durmuştu!
Dönemin olumlu atmosferi, bu programdaki kişileri ancak bu kadar ılımlı yapabilmişti. Zaten TV programları gerçek sorunların tartışılabileceği platformlar değildir. Çocukken de dibi kadayıf olmuş herifler TV'lerde paso katliam aklı verirlerdi, saçlarımız beyazladı, hâlâ katliam aklı veriyorlar. Oysa bilen, bilgiye sahip olan insan sorumludur. İnsanların canı yanmasın diye bazen kendi düşüncelerini daha alt perdeden ifade eder. Devletin ailesinden 1910-1931 yılları arasında 39 kişiyi kurşuna dizdiği biri olarak 14 yıl öncesi gibi şimdi de Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkını savunuyorum. 20 Temmuz 2015'teki Pirsûs (Suruç) katliamıyla başlayan ve dokuz yıldır devam eden barbarlık döneminden sonra ise, burada kurduğum cümleleri tekrar kurabileceğimi sanmıyorum; ama en kötü barışı bu azgın savaş çığlıklarına tercih ederim. Yine de 11 Ocak 2017 tarihli "İki Şey" adlı yazımdaki şu cümleleri tekrar etmeliyim: "Geçen kışı intihar etmeden geçirmeyi hayatımın en büyük başarısı sayabilirsin. O kadar çok insan öldü ki. Artık zalime de üzülecek kadar hümanist değilim!"
Bu videonun yayınlandığı YouTube kanalıma abone olabilirsiniz. Edebiyat, tarih, kültür, Horasan Kürtleri, kendi şiirlerim ve başka şeyler. Düzen siyasetçilerine, ırkçı sosyal medya denyolarına, barbarlığa tapınan anlayışa ve ilkesiz tiplere bakmayın. Yüzünüzü edebiyata dönün; dert de, derde derman da onun içindedir...
