Son sığınak Reşat Nuri Güntekinin yazdığı son romanıdır. Bu kitap yazarın ölümünden 5 yıl sonra basımı yapılmıştır. Yazarın ölümüne yakın günlerinde yazıp bitirdiği bu romanında yazar kendi çocukluk anılarından esintiler de sunarak bir anlamda kendi biyografisinde yer alan yolculukları, umutsuz aşkları, kaçırılmış mutluluklarını dile getirmiş; özellikle tiyatro sevgisiyle dolu olduğu yıllardaki hayatından çeşitli kesitleri bu romanına aktarmıştır.
Kitapta Ortak yönleri sadece tiyatro sevgisi olan bir grup insan bir tiyatro grubu kurma şansını elde etmiştir. Hepsi için de bu tiyatro bir Son Sığınak olmuştur. Fakat temelleri sağlam olmayan bu son sığınak, dağınık hayatları olan oyuncularının kendi dünyalarını kurmaya başlamaları ile yıkılır.
Kitaptaki karakterler.
Süleyman bey : 1. Dünya savaşında Kanal Harekâtına katılmış, İngilizlere esir düşmüş esaret günlerinden sonra İstanbul’a yerleşmiş, tiyatro ve sanatsever bir insandır. Temkinli, her zaman ilerisini düşünen bir adam olarak anlatılır.
Servet bey: Paşa babasının mirasını yiyen bir adamdır. Yaşı hayli geçkin olmasına rağmen çocuksu sevinçlerinden kurtulamamış biridir.
Makbule: Neşe dolu, şen şakrak duygusal, sevgi dolu bir kadın şarkıcıdır.
Hoca: Muzip, şakacı ve biraz da çapkın ama dalkavukluk da yapmaktan hoşlanan eski bir oyuncudur.
Azmi. içine kapanık ve fazla konuşmayı sevmeyen, yardımsever bir adamdır.
