Της νύχτας πεταλούδα που γυρνάς
Στο φως θα κάψεις τα βελούδινα φτερά σου
Τις νύχτες πεταλούδα που αγρυπνάς
Ποιες καταιγίδες να ριμάξαν τα όνειρά σου

Να'κούει άραγε κανείς, τους κτύπους τη φτωχούλα την καρδιά σου
Να'κούει άραγε κανείς, του ρολογιού τους δείκτες που μετράν την μοναξιά σου
Να'κούει άραγε κανείς, των λύκων, τις κραυγές που σου ρουφάν το αίμα
Να'κούει άραγε κανείς, θανάτου σήμα της ψυχούλας σου στο τέρμα

Της νύχτας πεταλούδα που πετάς μοναχή στις ερημιές του κόσμου που λεφάζει
Της νύχτας δε μιλάς όμως ο πόνος ο βουβός σου με τρομάζει

Να'κούει άραγε κανείς, τους κτύπους τη φτωχούλα την καρδιά σου
Να'κούει άραγε κανείς, του ρολογιού τους δείκτες που μετράν την μοναξιά σου
Να'κούει άραγε κανείς, των λύκων, τις κραυγές που σου ρουφάν το αίμα
Να'κούει άραγε κανείς, θανάτου σήμα της ψυχούλας σου στο τέρμα

Να'κούει άραγε κανείς
Να'κούει άραγε κανείς

Ελένη της νύχτας κανείς
Ελένη της νύχτας κανείς

свернуть