Śpiew, taniec i poezja – „Wyskubki" to spektakl, w którym zatrze się podział na aktorów i widzów. Pretekstem będzie tytułowy zwyczaj, który polega na darciu pierza przez kobiety, a najczęściej kończy się wspólną zabawą. Obrzędowi na scenie towarzyszyć będą kompozycje Aleksandra Brzezińskiego, zainspirowane trzema tradycjami – ludową, klezmerską i folkloru miejskiego – wywiedzionymi z historii terenów pogranicza Mazowsza, Śląska i Wielkopolski. „To przedstawienie jest próbą poszukiwania w poezji i prozie Tadeusza Różewicza śladów Gabrielowa – wsi, z której pochodzi jego rodzina” – mówi Paweł Kamza, reżyser „Wyskubków".
Na twórczość Tadeusza Różewicza najczęściej patrzy się z perspektywy Awangardy, tymczasem twórcy spektaklu szukają w niej nawiązań do tradycji ludowej. "W jego utworach są ślady liryki ludowej i wykorzystujemy je – stały się naszymi piosenkami" – podkreśla Paweł Kamza, reżyser a zarazem adaptator. Na partyturę Wyskubków złożą się przede wszystkim wiersze i fragmenty opowiadań (m.in. z tomów: „Matka odchodzi", „Kup kota w worku", „Pięć poematów", „Echa leśne" i „Poemat otwarty").
„Zapraszamy widzów na „Wyskubki", czyli wspólne skubanie, gadanie, śpiewanie i tańczenie. Opowiemy historię naszych bohaterów i mamy nadzieję, że publiczność podzielili się z nami swoimi historiami o powtarzaniu czasu" – powiedział Paweł Kamza.
Premiera 3 czerwca 2022 o godz. 19:00 na Scenie na Strychu Wrocławskiego Teatru Współczesnego.
Fot. i video: Filip Wierzbicki
