Czołg ciężki IS - skrót od słów Josif Stalin - powstał jako następca wozów serii KW. Sowieci uznali, że wyczerpali możliwości modernizacyjne tego czołgu. Potrzebny był nowy pojazd, który mógł sprostać wprowadzonemu przez Niemców w 1942 roku Tygrysowi. Czołg miał łączyć potężne uzbrojenie i pancerz, ze stosunkowo mała sylwetką i masą, tak by nie tracił na mobilności. Początkowo powstał IS-85, później znany jako IS-1, uzbrojony w działo kal. 85 mm. Z związku z tym, że nowa wersja T-34 miała mieć taką samą armatę, Sowieci uznali, że IS-a należy lepiej wyposażyć. Wybór padł na armatę A-19, którą po bitwie na łuku kurskim uważano za idealną do zwalczania Tygrysów. Lufę skrócono i wyposażono w hamulec wylotowy, aby po jeszcze kilku modyfikacjach powstała armata D-25T kal. 122 mm, która uczyniła z IS-a 2 najsilniej uzbrojony seryjnie produkowany czołg II wojny światowej obok KW-2 (armata kal. 152 mm). Produkcja seryjna ruszyła pod koniec 1943 roku. W czasie wojny Sowieci wyprodukowali ponad 3 tysiące dwieście wozów tego typu.
