Ο Immanuel Kant (1724-1804) είναι η κεντρική προσωπικότητα της σύγχρονης φιλοσοφίας.
Immanuel Kant (1724–1804) is the central figure in modern philosophy.
Συνέθεσε τον πρώιμο σύγχρονο ορθολογισμό και τον εμπειρισμό, έθεσε τους όρους για μεγάλο μέρος της φιλοσοφίας του δέκατου ένατου και του εικοστού αιώνα και συνεχίζει να ασκεί σημαντική επιρροή μέχρι σήμερα στη μεταφυσική, την επιστημολογία, την ηθική, την πολιτική φιλοσοφία, την αισθητική και άλλους τομείς.
He synthesized early modern rationalism and empiricism, set the terms for much of nineteenth and twentieth century philosophy, and continues to exercise a significant influence today in metaphysics, epistemology, ethics, political philosophy, aesthetics, and other fields.
Η θεμελιώδης ιδέα της «κριτικής φιλοσοφίας» του Καντ - ειδικά στις τρεις κριτικές του: η κριτική της καθαρής λογικής (1781, 1787), η κριτική της πρακτικής λογικής (1788) και η κριτική της δύναμης της κρίσης (1790) - είναι η ανθρώπινη αυτονομία.
The fundamental idea of Kant’s “critical philosophy” – especially in his three Critiques: the Critique of Pure Reason (1781, 1787), the Critique of Practical Reason (1788), and the Critique of the Power of Judgment (1790) – is human autonomy.
Υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη κατανόηση είναι η πηγή των γενικών νόμων της φύσης που διαμορφώνουν όλη την εμπειρία μας, και ότι ο ανθρώπινος λόγος δίνει στον εαυτό του τον ηθικό νόμο, που είναι η βάση μας για πίστη στον Θεό, την ελευθερία και την αθανασία.
He argues that the human understanding is the source of the general laws of nature that structure all our experience; and that human reason gives itself the moral law, which is our basis for belief in God, freedom, and immortality.
