Temple of Anahita (c. 265 BCE) is a sacred sanctuary dedicated to the Goddess of Water, Anahita—an Indo-Iranian Mother Goddess whose cult was so popular in the first millennium BCE that she was adapted as a Yazata (divinity) in the Zoroastrian doctrine. Temple of Anahita was built by Shapur I, the second Sasanian king, to the northwest of his royal palace in Bishapur, Fars. It is a sunken, 14m-cube courtyard with a 11m-square howz at its center. Circulation of water accompanies the circulation of people in the Temple of Anahita. Water from the nearby Shapur River is directed down to the temple in a water canal that then flows in smaller channels along the walls of the hallway, draining into the howz from an opening under the floor on the three sides of the square that do not host the entrance stairway.

معبد آناهیتا یک بنای مقدس ساخت سال ۲۶۵ قبل از میلاد است که به آناهیتا الهه آب اختصاص داده شده است. در هزاره اول قبل از میلاد آیین آناهیتا، الهه هندوایرانی، چنان محبوب بود که او بعدها با عنوان ایزدبانو در آیین زرتشتی تجلی پیدا کرد. معبد آناهیتا
توسط شاپور اول، دومین پادشاه ساسانی، در شمال غربی کاخ سلطنتی بیشاپور فارس ساخته شده است. این معبد به صورت مکعبی است با ضلع ۱۴ متر که در مرکز آن یک حوض مربعی با ضلع ۱۱ متر قرار دارد. دورتادور معبد آناهیتا راهروهایی است كه مسیر زیارت‌کنندگان در وسط و آب در دو سوی آن جریان دارد. آب از رودخانه شاپور توسط یک کانال به معبد هدایت می‌شود و از دهانه جوی سنگی که برای عبور آب طراحی شده است به آرامی به حوض می ریزد

свернуть