In één van de eerste berichten in de krant na de moord op Marianne Vaatstra (1 mei 1999) verhaalt haar vader de beleving van de ochtend dat ze zijn dochter vonden, met niet mis te verstane observaties: nergens bloed, onmogelijk omgebracht in het weiland.
Toch zit er een boer levenslang vast, die heeft bekend haar in het weiland herhaaldelijk de keel door te hebben gesneden, te hebben verkracht en vermoord, op die plek.
Case closed en vader kreeg de Machiavelli prijs.
Maar ik heb het geluid van de heimelijk opgenomen rechtszaak en bekentenis van Jasper Steringa sterk verbeterd, waardoor het allemaal net iets beter te verstaan is. Wie dit luistert krijgt een onthutsend beeld gepresenteerd van een "dader" die zich bijna niets herinnert en een verward verhaal op voert. De gedachte dringt zich op dat deze man mogelijk helemaal de dader helemaal niet is, zelfs helemaal niet kan zijn...
[ Ссылка ]
