Obserwacja częstotliwości i lokalizacji trzęsień ziemi (w latach 1963-1998 było ich na świecie ponad 358 tysięcy) wyraźnie wskazuje na to, że dochodzi do nich wskutek ruchów płyt tektonicznych. Najsilniejsze i najpłytsze wstrząsy zachodzą na dnie mórz i oceanów, a szczególnie na płycie wokółpacyficznej oraz w miejscach, gdzie styka się ona z innymi płytami i gdzie dochodzi do tzw. subdukcji tj. wciskania się i zapadania w głąb jednej płyty na drugą - mówił dr Grad. Wstrząsy do jakich dochodzi pod dnem oceanów mogą być bardzo niebezpieczne, nawet wówczas gdy występują daleko od stałego lądu. Mogą bowiem, tak jak to miało na przykład miejsce 1 listopada 1755 roku wywołać wielka falę tsunami, która powstała w wyniku wstrząsów dna morskiego 200 km od wybrzeży Portugalii. Gdy dotarła do Lizbony i zalała miasto pozbawiając życia 40 proc. jego mieszkańców miała 6 metrów wysokości. Jeszcze większa i groźniejsza, bo prawie 30 metrowa fala, która powstała w wyniku trzęsienia ziemi (magnituda 9,3) w okolicach Sumatry zabrała życie prawie 300 tys. osób mieszkających na wybrzeżu Tajlandii. Fala na 1200 kilometrowym odcinku pędziła z prędkością 600-800 km na godzinę. Powstała wprawdzie o 100 minut drogi od stałego lądu, ale zabrakło systemu ostrzegawczego (dziś już jest i działa), dzięki któremu w porę powiadomieni ludzie mogliby się z zagrożonych terenów ewakuować. Jak wykazały późniejsze badania podczas podoceanicznego wstrząsu w ciągu 5 minut pojawił się uskok o ponad kilometrowej długości. Prędkość jego rozrywu wynosiła 2,5 km na sekundę. Co napędza dryf? Skoro po latach badań już wiemy, że trzęsienia ziemi powoduje zazwyczaj dryf kontynentów (płyt tektonicznych), to co jest jego napędem? Przeważa hipoteza, że winne jest tu ciepło przedostające się na powierzchnię ziemi od jej gorącego jądra, którego temperatura wynosi 5,5 tys. stopni Celsjusza .
