Polska pieśń wielkanocna o dostojnej, uroczystej melodii.

Tekst i melodia: ks. Michał Marcin Mioduszewski 1837

Zwycięzca śmierci, piekła i szatana
wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana.
Naród niewierny trwoży się, przestrasza
na cud Jonasza. Alleluja!

Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza,
anioł zstępuje, niewiasty pociesza:
"Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został,
Pan zmartwychpowstał." Alleluja!

Ustąpcie od nas smutki i trosk fale,
gdy Pan Zbawiciel triumfuje w chwale:
Ojcu swojemu już uczynił zadość,
nam niesie radość. Alleluja!

Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli,
utwierdza w wierze, aby nie wątpili:
Obcuje z nimi, daje nauk wiele
o swym Kościele. Alleluja!

Już nie przestaje z narodem niewiernym,
samym się tylko ukazuje wiernym:
Nieśmiertelności przedstawia znamiona,
wśród uczniów grona. Alleluja!

Boleści, rany, wzgardy wyrządzone
i śmierć haniebna są już nagrodzone;
za poniżenia został wywyższony,
nad wszystkie trony. Alleluja!

Ciesz się, Syjonie, Chrystusów Kościele,
oto zabity Bóg twój żyje w ciele;
śpiewaj z weselem: "Pan króluje z drzewa",
jak Dawid śpiewa. Alleluja!

Cieszmy się wszyscy, już śmierć pohańbiona,
wina pierwszego rodzica zgładzona;
niebios zamkniętych jest otwarta brama
synom Adama. Alleluja!

Więc potargawszy nałogi grzechowe,
Chrystusa wzorem wiedźmy życie nowe,
z dala mijając nieszczęść naszych groby,
miejsca, osoby. Alleluja!

Przez Twe chwalebne Chryste zmartwychwstanie,
daj w łasce Twojej stateczne wytrwanie
i niech tak w chwale jakoś Ty, również my
zmartwychwstaniemy. Alleluja!

свернуть