Pablo Neruda ~ Love Sonnet XLV
μουσική : Romans d' Amor
Σονέτο XLV
Μη μείνεις μακριά μου ούτε μια μέρα, γιατί να...
γιατί, πώς να στο πω, είναι μεγάλη η μέρα,
και θα σε περιμένω όπως στους σταθμούς
όταν να κοιμηθούν πάνε τα τρένα.
Μη φύγεις ούτε μιαν ώρα γιατί τότε
τούτη την ώρα μαζεύονται οι σταγόνες της αγρύπνιας
κι ίσως όλος εκείνος ο καπνός όπως θα ψάχνει σπίτι
έρθει να πνίξει τη χαμένη μου καρδιά.
Αχ να μη διαλυθεί ο ίσκιος σου στην άμμο,
αχ να μην πεταρίσουνε στην απουσία τα βλέφαρά σου:
μη φύγεις ούτε λεπτό, αγαπημένη,
γιατί ετούτο το λεπτό τόσο μακριά θα έχεις φύγει
που θα διασχίσω όλη τη γη ρωτώντας
αν θα γυρίσεις ή αν θα μ' αφήσεις να πεθαίνω.
(Πρώτη έκδοση: 1960)
[Μετάφραση: Παναγιώτης Αλεξανδρίδης]
