Jadwiga Barańska (ur. 21 października 1935 w Łodzi) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, scenarzystka. W 1958 ukończyła studia w PWST w Łodzi. Karierę w teatrze rozpoczęła na deskach Teatru Klasycznego w latach 1959–1966. Następnie grała w Teatrze Polskim w Warszawie do 1972. Odniosła sukces jako aktorka filmowa, występując głównie w filmach męża, Jerzego Antczaka. Największą sławę przyniosła jej rola Barbary Niechcic w adaptacji powieści Noce i dnie Marii Dąbrowskiej, jak również w kreacji tytułowej w filmie Hrabina Cosel. Jadwiga Barańska jest również aktorką Teatru Telewizji. Grała w nim Siostrę Marię w Chłopcach Stanisława Grochowiaka (reż. Tadeusz Jaworski; 1966) oraz Mademoiselle w Asmodeuszu François Mauriaca (reż. Jan Bratkowski, 1968). W 1978 roku wraz z mężem wyemigrowała do USA, skąd powróciła do Polski na początku lat 90. Pobyt ten zaowocował filmem Jerzego Antczaka Dama kameliowa w 1994 r. według scenariusza Barańskiej oraz dwoma spektaklami teatru TV Cezar i Pompejusz i Ścieżki chwały, również w reżyserii Jerzego Antczaka. W roku 2000 Jerzy Antczak przystąpił wraz z żoną do realizacji długo przygotowywanego filmu o związku Fryderyka Chopina i słynnej francuskiej pisarki George Sand – Chopin. Pragnienie miłości, którego premiera odbyła się w 2002. Jadwiga Barańska jest współautorką scenariusza, współreżyserem filmu, zagrała również rolę matki Chopina. W 2013 obchodziła w Warszawie jubileusz 55-lecia pracy artystycznej. Żona reżysera Jerzego Antczaka, z którym ma syna Mikołaja (ur. 1964).

Zapraszamy na Naszą stronę na FB: [ Ссылка ]
Znajdziecie tam najnowsze informacje i powiadomienia o dodanych piosenkach, a także będziecie mogli zdecydować jaką piosenkę usłyszycie na kanale, a także w jakim kierunku go rozwijać.

TEKST:
Jadwiga Barańska - Chwila była przed zmrokiem (?)
Autor tekstu: Julian Tuwim
Kompozytor: (?)

Chwila była przed zmrokiem, powiedziałam "bądź zdrów"
Popatrzyłam zimnym wzrokiem i odeszłam bez słów
Rok popłynął za rokiem, aż ujrzałam cię znów

Ile listów nie wysłanych, ile bólu w nocy piekle
Ile nocy przepłakanych, a teraz - ach, jakie szczęście
Ale chłodno uśmiechnięta, obojętna na twe słowa
I "nic nie wiem", "nie pamiętam", taka jest nasza rozmowa

O nie wierz mym oczom, nie słuchaj mych słów
Mnie zmysły tak mroczą, że widzę cię znów
Najmilszy - nie starczy mi łez
Nie spełnione me kochanie przepłakane jak pieśń

Muszę odejść przed zmrokiem,
Znowu powiem "bądź zdrów"
Znowu spojrzę obcym okiem
I odejdę bez słów
Rok popłynie za rokiem, gdy zobaczę cię znów
Któż by inny jak my dwoje
My tak czyści w swej miłości
Przecież ja przy tobie stoję
Bolesny śnie mej młodości
Szczęście moje nieszczęśliwe, piosnko ma nie zaśpiewana
Miłości ma nie wykochana i życie moje nieżywe

Pójdziemy w dwie strony, "bądź zdrowa", "bądź zdrów"
Mój miły stracony dla życia, dla snów
Najmilszy - nie starczy mi łez
Niespełnione me kochanie przepłakane jak pieśń

Powyższy film nie jest naszą własnością, ma na celu propagowania wartości naukowych dla współczesnego pokolenia, tj. artystów, kultury oraz zmian w języku polskim, które nastąpiły na przestrzeni XX wieku. Wykorzystane bibliografie pochodzą z różnych źródeł tj. własne zbiory oraz www.zyciorysy.info . Wartość naukowa kanału wynika z połączenia wizerunku artysty, utworu, życiorysem oraz tekstem poszczególnej piosenki na naszym kanale. Nasz kanał można uznać za muzyczną encyklopedię Polskich artystów.

свернуть