1889 – powstanie w Szczecinie Towarzystwa Miłośników Puszczy Bukowej Buchheide Verein, na którego czele stanął Friedrich Meyer.
1940 – objęcie Puszczy Bukowej ochroną krajobrazową jako Landschaftsschutzgebiet.
1956 – ustanowienie rezerwatów przyrody: „Bukowe Zdroje”, „Buczynowe Wąwozy”, „Kołowskie Parowy”, „Trawiasta Buczyna”, „Źródliskowa Buczyna”, „Bukowski Wąwóz” (zlikwidowany w 1964 r.), „Nad Wałeckim Stawem” (zlikwidowany w 1964 r.).
1959 – ustanowienie rezerwatu przyrody „Zdroje”.
1971 – zatwierdzenie przez Państwową Radę Ochrony Przyrody koncepcji ustanowienia parku krajobrazowego.
1977 – przyjęcie przez władze wojewódzkie projektu uchwały powołującej Szczeciński PK, Iński PK i Cedyński PK.
4.11.1981 – ustanowienie Zespołu Parków Krajobrazowych Ińskiego i Szczecińskiego.
1991 – powołanie Zarządu Zespołu Parków Krajobrazowych w Ustowie.
1994 – powołanie Dyrekcji Ińskiego i Szczecińskiego Parku Krajobrazowego w Szczecinie
1994 – ustanowienie użytku ekologicznego „Klucki Ostrów” oraz zespołów przyrodniczo-krajobrazowych „Jezierzyce” i „Park Leśny w Strudze”.
1995 – ustanowienie użytku ekologicznego „Zgniły Grzyb”.
2000 – powołanie Dyrekcji Parków Krajobrazowych Doliny Dolnej Odry w Gryfinie (później Zespół Parków Krajobrazowych DDO).
2007 – zatwierdzenie przez Komisję Europejską SOO Natura 2000 „Wzgórza Bukowe” (PLH320020).
2008 – ustanowienie rezerwatu przyrody „Osetno”.
2008 – powołanie Wydziału Spraw Terenowych w Gryfinie dla RDOŚ w Szczecinie.
2012 – powołanie Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Zachodniopomorskiego, w skład którego wszedł Szczeciński Park Krajobrazowy „Puszcza Bukowa”.
