Ο Μανώλης Μανασάκης γεννήθηκε στη Γαλιά Ηρακλείου Κρήτης στις 30/3/1925. Είναι το πέμπτο παιδί από τα οκτώ που έκαναν (3 αγόρια και 5 κορίτσια) ο παπα-Γιάννης και η Αδαμαντία μανασάκη.
Μέσα σε ήχους από λύρες, μαντολίνα, βιολιά, ακορντεόν, "μπουζούκια" κιθάρες κ.λ.π. μεγάλωνε ο Μανώλης γιατί στην οικογένεια του Παπα-Γιάννη, πατέρας και αδέρφια έπαιζαν κάποιο ή κάποια από τα παραπάνω όργανα. Ξεχωριστή όμως ανάμνηση για τον Μανώλη είναι η μουσική του αδελφού του Λευτέρη.
Ο Λευτέρης ο γαλιανός, έτσι τον ξεχώριζαν, έγινε γνωστός σε όλη την Κρήτη, πράγμα αρκετά δύσκολο για τα χρόνια εκείνα, για το χαρακτηριστικό παίξιμο στη λύρα και τις δικές του συνθέσεις.
Ο Μανώλης μέχρι το 1944 έπαιζε βιολί, όργανο που συνηθίζονταν στην περιοχή και ένα είδος μπουζουκιού που το είχε φτιάξει ο αδερφός του ο Λευτέρης.
Στις 16/9/1944 ο Μανώλης από παγιδευμένο αναπτήρα που του "χάρισε" ένας Γερμανός λοχίας χάνει το αριστερό του χέρι από τον καρπό και μένει τυφλός για δύο χρόνια.
Πριν βγει ο χρόνος και συγκεκριμένα 23/11 1944 σκοτώνεται ο Λευτέρης και σε 13 μέρες ο άλλος αδερφός ο Γιώργης. Αδιαφορώντας για νόμους και κανόνες, με πάθος και υπομονή, συνδέοντας το ακατόρθωτο με την ίδια του την ύπαρξη θα καταφέρει τελικά να ξαναπαίξει το μπουζούκι του.
Καθημερινά τελειοποιήσει την τεχνική του στο παίξιμο του και γράφει δικές του συνθέσεις.
Στο δίσκο αυτό ο γαλιανός συρτός είναι το Λευτέρη και όλες οι άλλες συνδέσεις του Μανώλη μανασάκη.
Αθήνα Μάης 1990. Νίκος Ε. Τζανιδάκης

свернуть