Na południowy wschód od Strzegomia Conrad Walter w roku 1873 w dawnym foluszu strzegomskiego cechu sukienników w Stanowicach otworzył fabrykę porcelany – Striegauer Porzellanfabrik C.Walter & Co.
W roku 1898 zakład przekształcił się w spółkę akcyjną – Striegauer Porzellanfabrik C.Walter & Co. AG - 1899 – 1933. Nazwa pochodziła od siedziby firmy Sussmann, Walter & Co., która mieściła się w Strzegomiu przy ul. Wilhelmstrasse ( obecnie ul. Paderewskiego ). Dyrektorem jej do roku 1905 był Conrad Walter, później funkcję tą przejął Johannes Wolf, który zmarł już w 1906 roku a po nim aż do roku 1933, kiedy nastąpiła upadłość firmy – fabryką porcelany kierował Friedrich Wilhelm Flamm.
W roku 1900 fabryka wstąpiła do Związku Niemieckich Fabryk Porcelany z siedzibą w Berlinie. W roku 1907/1908 postawiono nowy budynek, gdzie mieścił się dział malarni i drukarni, a niektóre maszyny zostały przestawione na napęd elektryczny. W latach 1912/1913 rozszerzono zakład o budynek palarni z dwoma piecami, o nowy piec do wypalania glazury oraz pomieszczenia tokarni, rozszerzono również pod względem powierzchni jak i wyposażenia technicznego dział młynów do mielenia masy. Wszystkie pomieszczenia fabryki, podwórze i tarasy przejazdowe otrzymały oświetlenie elektryczne.
Na początku lat 20–tych XX wieku strzegomska fabryka otworzyła w Dreźnie malarnię porcelany, która ręcznie zdobiła wyroby motywami kwiatowymi, odznaczające się wysokim poziomem artystycznym. W latach 1930-1934 z powodu kryzysu światowego wynikły dla wielu przedsiębiorstw poważne kłopoty. Dotknęło to również Strzegomską Fabrykę Porcelany, która to popadła w ogromne długi. W połowie roku 1932 ostatni dyrektor Friedrich Flamm rozpoczął postępowanie upadłościowe a 27 stycznia 1933 Strzegomska Fabryka została przez niego zamknięta. W październiku 1934 roku dawna fabryka porcelany, która to po bankructwie ze wszystkimi budynkami przeszła na własność Miejskiej Kasy Oszczędnościowej w Strzegomiu została nabyta przez Alfreda Galke, który w dawnych pomieszczeniach strzegomskiego browaru prowadził hurtownię artykułów aptecznych pod nazwą Janus & Co. – Striegau, która zajmowała się skupem i suszeniem ziół leczniczych na naturalnym podkładzie. Firma rozwijała się a jej składy znajdowały się we wszystkich częściach Strzegomia, lecz powierzchnia była ciągle niewystarczająca, tak więc Galke zakupił cały teren dawnej fabryki porcelany i postanowił przenieść swoją hurtownię do Stanowic, gdzie po dzień dzisiejszy, jak w dawnych latach skupuje i suszy się zioła lecznicze.
