«دسته دختران» محصول بنیاد سینمایی فارابیه و تهیه‌کنندگیش رو محمدرضا منصوری به عهده داشته. این، دومین فیلم سینمایی منیر قیدیه که اولین بار در بخش سودای سیمرغِ جشنواره چهلم فیلم فجر نمایش داده شد.
فیلمی که داستان گروهی از زنان رو روایت می‌کنه که هرکدوم ویژگی شخصیتی متفاوتی دارن و وقتی که خرمشهر سقوط کرده و همه در حال فرارن، تصمیم می‌گیرن بمونن و مقاومت کنن. در این فیلم شاهد صحنه‌های نبرد و اکشن زیادی هستیم.

در این ویدیو درباره بازیگرای فیلم، نظر منتقدان، حواشی و نکات مهم «دسته دختران» حرف می‌زنیم.

خب، «دسته دختران» شامل نیکی کریمی، پانته‌ا پناهی‌ها و دو بازیگر جوونتر یعنی هدی زین‌العابدین و فرشته حسینی میشه.
فرشته حسینی در فتوکال فیلم «دسته دختران» برای اولین بار همراه با همسرش نوید محمدزاده در یه مکان رسمی دیده و حسابی سوژه عکاس‌ها شد.

سوالی که احتمالا قبل از تماشای فیلم درباره بازیگرا خصوصا بازیگرای جوونتر از خودتون می‌پرسید اینه که آیا تونستن از اون ظرافت مدرن و شهری و زیست مرفه کنده شن و خودشون رو به کاراکترهای جنگ‌زده نزدیک کنن یا نه. البته پاسخ هر تماشاگری به این سوال میتونه متفاوت باشه. از این نظر کنترل تیم بازیگری یکی از چالش‌برانگیزترین بخشهای کارگردانی قیدی به‌حساب می‌آد.

کارگردان فیلم «دسته دختران»
منیر قیدی متولد سال ۱۳۵۱ و دانش‌آموخته کارشناسی مدیریت فرنگی هنریه. قیدی کار خودش رو در سینما با بازیگری و بعد هم به عنوان منشی صحنه آغاز کرد و در سال ۹۵ اولین فیلم بلندش یعنی «ویلایی‌ها» رو ساخت. فیلمی که ایده‌شو، ده سال تو ذهنش نگه داشته بود تا فرصت ساختش پیش بیاد.
منیر قیدی با «ویلایی‌ها» اتفاقی غیرمنتظره رو رقم زد. کسی انتظار نداشت که یک فیلم اول بتونه تصویر متفاوتی از زنان در جنگ به نمایش بذاره.
قیدی درباره کاراکترهای فیلمش گفته که هیچ شخصیتی به‌طور مستقیم از کتاب یا ماجرا یا حقیقتی برداشته نشده. همه کاراکترها ساختگی‌ان اما در پرداخت هرکدوم، از کلی شخصیت واقعی در کتاب‌های دفاع مقدس الهام گرفته شده.

نظر منتقدان درباره «دسته دختران»:
خیلی از منتقدا در اولین واکنش‌هاشون به ضعف فیلمنامه اشاره کردن. این موضوع خیلی از سوالات نشست مطبوعاتی فیلم هم بود. «دسته دختران» خیلی مورد استقبال اهالی رسانه قرار نگرفته.
مدیسا مهراب پور، معتقده «دسته دختران» ‌هرچی که باشه، قطعا یک فیلم زنانه نیست. اشاره به زنان در عنوان‌بندی فقط یه تله‌اس. دسته دختران ماحصل هزینه‌ای بیست میلیاردی برای ساخت یه تبلیغ خوب در راستای سیاست‌های خانواده و فرزندآوریه! زنان و سینما در این فیلم به گروگان گرفته شدن، تا شاید سیستم فرهنگی بتونه خودش رو به سوبژه زنانه نزدیک کنه اما «دسته دختران» در برقراری هر رابطه غیر احساسی با تماشاگر معیوب عمل میکنه.

ایرنا اما در دفاع از فیلم نوشته جای «دسته دختران» در سینمای ایران خالی بود، منیر قیدی بعد از «ویلایی ها» که خوش ساخت‌ترین فیلم در حوزه جنگ بود و از نقش تاثیرگذار زنان در دفاع مقدس حرف می‌زد، در گام دومش با اقتدار بیشتری فیلم محکم و قهرمان محوری رو ساخته.

آریا قریشی به نکته جالبی اشاره کرده در نقدش و نوشته : نام خصوصیتی که منجر به خلق فیلمی چون «دسته‌ی دختران» شده را باید چه گذاشت؟ خودشیفتگی؟ سراب؟ ناتوانی در درک جایگاهِ واقعیِ خود؟ سهل‌انگاری؟ توجه افراطی و غیرواقعی به فیلم میان‌مایه‌ی پیشین فیلمساز؟ اطمینان فیلمساز از این که با یک فیلمنامه‌ی آشفته هم حمایت‌های قابل‌توجهی را پشت سر خود خواهد داشت؟ «دسته‌ی دختران» ضربه‌ی اصلی را از غلبه‌ی نگاهی خورده که جلوه‌گری تکنیکی را مهم‌تر از انسجام دراماتیک می‌داند.

حاشیه‌های فیلم «دسته دختران:
-جالبه بدونید که در ابتدا قرار بود لیلا حاتمی نقش اصلی فیلم رو ایفا کنه و قرارداد هم بسته بود اما شیوع کرونا و نگرانی حاتمی بابت فرزنداش باعث شد نتونه در این فیلم حاضر شه.

-یکی از خبرنگارا در نشست فیلم عنوان کرد که «دسته دختران» با سرمایه بیست میلیاردی ساخته شده.

-یکی دیگه از انتقادات به فیلم درباره سردرگمی شخصیت‌ها و شلختگی پرداخت اون‌هاس. ابراهیم امینی نویسنده فیلم در این باره توضیح داده که:
“هر کاراکتری در درام باید دچار چالش‌هایی شود که این چالش‌ها و معضلات از دل خانواده‌های آنان برمی‌آید و ما سعی کردیم چالش‌ها را به تصویر بکشیم.”
قیدی هم درباره پردازش شخصیت‌های فیلم گفته که:
“فیلم ما کاراکتر محور نبوده، وقتی درباره ۵ شخصیت صحبت می‌شه. هرکدوم برای خودشون شخصیتی اصلی هستن و زمان مخصوص به خودشونو نیاز دارن. من فکر می‌کنم به اندازه زمان فیلم به سرنوشت همه اونا پرداختیم.”

-یکی از سوالات پرتکرار از فرشته حسینی درباره همذات پنداریش با جنگ افغانستان در حین بازی در «دسته دختران» بود. گویا طالبان زمانی بر افغانستان مسلط شد که فیلم‌برداری «دسته دختران» در حال انجام بوده. این بازیگر جوون دراین باره گفته:
«من کاراکتر آرومی دارم و این شخصیت بسیار از من دور بود اما با تصاویری که از جنگ در کشورم دیدم، احساس همذات پنداری با نقش ‌کردم و از ته دل کار کردم.»

شما دوست دارید یه فیلم جنگی زنانه ببینید؟

#سلام_سینما
#دسته_دختران
#جشنواره_فیلم_فجر

свернуть