براساس قاعده CFR یا Cost & Freight یعنی «فروشنده کالا را به خریدار تحویل می دهد.»
یا وقتی که کالایی که به این صورت تحویل شده را تامین می کند، ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا زمانی به خریدار منتقل می شود که کالا روی کشتی قرار بگیرد.
به طوری که حتی اگر کالا در وضعیت صحیح و سالم و در تعداد اظهار شده حتی به مقصد نرسد یا اینگونه برداشت شود که فروشنده مسئولیت خود را برای تحویل انجام داده است.
در CFR فروشنده هیچ مسئولیتی در برابر خریدار در خصوص تهیه پوشش «بیمه ای» ندارد، بنابراین به خریدار توصیه می شود که خود برای تهیه پوشش بیمه ای اقدام کند.
شیوه حمل و نقل براساس این قاعده فقط برای شیوه حمل دریایی یا آبراهه ای داخلی استفاده می شود.
درجایی که بیشتر از یک شیوه حمل ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد که معمولاً وقتی که این کالا به متصدی حمل در یک ترمینال کانتینری تحمیل می شود اینگونه است.
که قاعده درست CPT خواهد بود.
نه CFR پس این قاعده فقط شیوه حمل دریایی می باشد.
تامین کالا که تحت این قاعده تحویل شده ارجاع به واژه تامین در اینجا همانند سایر قواعد اینکوترمز به موضوع فروش چند باره یک کالا در یک زنجیره سریالی فروش محدود می شود که طی آن خریدار اولیه کالا را در جریان حمل به خریدار دیگری می فروشد و خودش بعنوان فروشنده قرار می گیرد.
بنادر تحویل و مقصد براساس قاعده CFR دو بندر اهمیت ویژه ای دارند، بندری که آنجا کالا روی کشتی تحویل می شود و بندری که به عنوان بندر مقصد مورد توافق قرار گرفته است.
وقتی که کالا در بندر حمل، روی کشتی قرار می گیرد، ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
یا با تامین کالایی که به این شکل تحویل شده، ریسک از فروشنده منتقل شده با این وجود فروشنده می بایستی قرارداد حمل و نقل کالا از بندر تحویل تا بندر مقصد را با متصدی حمل ببندد، مثلاً از بندر عباس تا بندر بمبئی یا بندر «جبل علی» با متصدی حمل بایستی این قرارداد را بسته باشد.
برای مثال کالا در بندر عباس که یک بندر است و برای حمل به بندر بمبئی که یک بندر هست روی کشتی قرار می گیرد، در اینجا تحویل با بارگیری شدن کالا در بندر عباس انجام می شود و به همراه آن ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود و فروشنده می بایستی قرارداد حمل از بندر عباس تا بندر بمبئی(هندوستان) را با متصدی حمل بسته باشد.
آیا بندر حمل می بایستی حمل می بایستی حتماً نام برده شود؟
با وجود اینکه در قرارداد فروش همیشه بندر مقصد مشخص می شود، بندر حمل که در آنجا ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود ممکن است مشخص نشده باشد، اگر بندر حمل برای خریدار حائز اهمیت است که البته ممکن است واقعاً اینگونه هم باشد، مثلاً وقتی که خریدار می خواهد منتقل شد که بخش کرایه حمل که در قیمت گنجانده شده عددی منطقی است به طرفین اکیداً توصیه می شود که بندر حمل را تا حد امکان در قرارداد فروش دقیق مشخص کنند.
مشخص کردن نقطه مقصد و بندر تخلیه، مثلاً جبل علی(دوبی، امارات)، ساوثهمتون(بریتانیا) شانگهای(چین) به طرفین اکیداً توصیه می شود که نقطه مقصد در بندر مقصد را تا حد امکان دقیق و واضح مشخص کنند.
چراکه هزینه ها تا آن نقطه برعهده فروشنده می باشد.
فروشنده می بایستی قرارداد یا قراردادهای حملی که فرآیند حمل از محل تحویل تا بندر مقصد نامبرده شده یا نقطه توافق شده در آن بندر چنانچه چنین نقطه ای در قرارداد فروش مورد توافق قرار گرفته باشد رو پوشش می دهد این قرارداد را می بندد.
? چند متصدی حمل(اگر محموله چندبار بارگیری شود تحویل بار در کدام نقطه صورت می گیرد)؟
ممکن است که چندتا متصدی حمل ما در ارسال بارمان داشته باشیم که ممکن است حمل توسط چندین متصدی حمل در بخش های مختلف مسیر دریایی حتی صورت بپذیرد، برای مثال، قسمت اول حمل توسط یک متصدی حمل اوپراتور کشتی یعنی FEEDER کشتی هایی که محموله را از یک بندر به یک ترمینال بندری جابه جا می کنند تا در آنجا محموله توسط کشتی های اقیانوس پیما ادامه مسیر بدهد، از هنگ کنگ به شانگهای صورت می گیرد سپس توسط یک کشتی اقیانوس پیما از شانگهای به ساوثهمتون مثلاً انجام می شود.
سؤالی که در اینجا پیش می آید این است که آیا ریسک در هنگ کنگ از فروشنده به خریدار منتقل می شود یا در شانگ های؟
تحویل در کدام نقطه صورت می گیرد؟
طرفین ممکن است در قرارداد فروش در این خصوص توافق لازم را انجام داده باشند، با این وجود در جایی که چنین توافقی صورت نگرفته پیش فرض این است که ریسک زمانی منتقل می شود که محموله در اختیار اولین حمل کننده قرار بگیرد.
یعنی هنگ کنگ، که در نتیجه موجب افزایش بازه زمانی که ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا طی آن برعهده خریدار هست می شود.
اگر چنانچه طرفین بخواهند که ریسک در مرحله بعد تر از فروشنده به خریدار منتقل شود، مثلاً در بندر شانگهای می بایستی این مطلب را در قرارداد خودشان بگنجانند.
هزینه های تخلیه در قاعده CFR
اگر فروشنده براساس قرارداد حمل متحمل هزینه ای در خصوص تخلیه در نقطه مشخص شده در بندر مقصد نامبرده شده باشد فروشنده نمی تواند این هزینه ها را به صورت جداگانه از خریدار طلب کند، مگر اینکه در این خصوص توافق دیگری صورت پذیرفته باشد.
و اما در مورد تشریفات صادرات و تشریفات[گمرکی] واردات که براساس این قاعده فروشنده مسئولیت انجام تشریفات مربوط به صادرات و ترخیص کالا برای صدور را انجام داده و هیچگونه مسئولیتی برای تشریفات واردات در مقصد خریدار را ندارد و تشریفات واردات، ترخیص کالا برای واردات برعهده خریدار خواهد بود.
[ Ссылка ]
