Γ. Πάριου
Και να `μαι μόνος και αδειανός χωρίς εσένα
σ’ ένα τοπίο αδιάφορο και γκρίζο
τη μοναξιά που πλησιάζει να φοβίζω
με παρακάλια και απειλές χωρίς ουσία
που μεγαλώνουν την δική σου απουσία

Μια ζωή το παλεύω
και όλο λέω εντάξει
Μ’ άλλο είναι στα λόγια
και άλλο είναι στην πράξη

Κοιτώ τη θάλασσα και νιώθω πως μου μοιάζει
που όλο φλερτάρει ένα πλοίο για να φύγει
μα μόλις φτάσει στ’ ανοιχτά αυτή το πνίγει
και ύστερα κλαίει και πονά τον εαυτό της
και προσπαθεί να το σηκώσει απ’ το βυθό της

Μια ζωή το παλεύω
και όλο λέω εντάξει
Μ’ άλλο είναι στα λόγια
και άλλο είναι στην πράξη

свернуть